Επειδή ο δανεισμός του δημοσίου από τις αγορές σταμάτησε και -- ακόμη και όταν αποκατασταθούν οι συνθήκες στο μέλλον -- δεν θα έχει την ένταση που είχε στο παρελθόν, το παλιό μοντέλο ανάπτυξης δεν μπορεί να αναγεννηθεί πλέον (ούτε βέβαια θα ήταν θεμιτό κάτι τέτοιο). Για να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει αρχικά να αποδεχτούμε κάποιες αλήθειες:

Πρώτον, δεν μπορούμε ως κοινωνία να καταναλώνουμε πάνω από τις δυνατότητες μας. Στο βαθμό που το κάνουμε, πρέπει παράλληλα να επενδύουμε στην εγχώρια παραγωγή, έτσι ώστε η επόμενη γενιά να είναι σε θέση να αποπληρώσει το χρέος από το επιπλέον προϊόν που θα παράγει η οικονομία.

Δεύτερον, επειδή ο δανεισμός του παρελθόντος προήλθε κυρίως από το εξωτερικό, για να αποπληρωθεί σταδιακά το εξωτερικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό), πρέπει να ενισχύσουμε τις εξαγωγές μας. Για την ακρίβεια, πρέπει να εξάγουμε περισσότερα από ότι εισάγουμε.

Τρίτον, επειδή ζούμε σε μια Ενιαία Ευρωπαϊκή Αγορά και σε ένα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον, για να χτίσουμε μια οικονομία με κεντρικούς πυλώνες τις επενδύσεις και τις εξαγωγές, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί. Και επειδή η ανταγωνιστικότητα είναι σχετική έννοια, πρέπει για την ακρίβεια να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί από τους άλλους.

Το νέο αναπτυξιακό πρότυπο πρέπει να βασίζεται στις επενδύσεις και στις εξαγωγές. Για την ενίσχυση και των δυο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και, όσον αφορά τις επενδύσεις, η χρηματοδότηση. Η ανταγωνιστικότητα δεν αφορά μόνο το κόστος εργασίας. Αφορά και το έμμεσο κόστος, το οποίο επηρεάζεται από ασφαλιστικές εισφορές, το ύψος της φορολογίας και το κόστος του κεφαλαίου. Αφορά επίσης την διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα, η οποία καθορίζεται από την ποιότητα των θεσμών, τα δικαιώματα των επενδυτών και την ισχύ του νόμου (rule of law) όπως επίσης και την ευελιξία των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών και της αγοράς εργασίας.

Η χρηματοδότηση πως θα έρθει; Βασικά από τις δικές μας δυνάμεις. Τις τράπεζες. Μαχαίρι των κόκκινων δανείων, όχι μέχρι το 2022, αλλά μέχρι τέλος του 2019. Να έρθει το λεγόμενο σοκ. 

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. 

Τα στοιχεία για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που διάβασα σήμερα στα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού είναι τραγικά. Στα 2,4 δισ. ευρώ έχουν φτάσει τα προγράμματα που τρέχουν μέσω του ΠΔΕ από 6,5 δισ. που έχει εγγραφεί ως πρόβλεψη στον προϋπολογισμό.

Αν δεν δώσει το κράτος το σήμα, ποιος θα το δώσει; Ο ξένος που θέλει να επενδύσει στην Ελληνική οικονομία, αγοράζοντας... σκοτωμένες τουριστικές μονάδες από τους πλειστηριασμούς; 

Αρκετά...