Υπάρχουν πολιτικοί που συνομιλείς μαζί τους και αναρωτιέσαι πώς τα κατάφεραν να φτάσουν εκεί που έφτασαν. Και υπάρχουν και ορισμένοι που με τον τρόπο που μιλούν και συμπεριφέρονται δικαιώνουν την παρουσία τους σε κάποια υψηλή θέση.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η Γκάμπι Τσίμερ. Η ευρωβουλευτής της die Linke είναι από το 2012 επικεφαλής της ευρωομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς. Τον ερχόμενο Μάιο δεν θα είναι υποψήφια, στο πλαίσιο της ανανέωσης με νεώτερα πρόσωπα, που επιχειρεί το κόμμα της. Κάτι που θα ήταν καλό να το δούμε να συμβαίνει και σε άλλες χώρες.
Αυτό δε σημαίνει ότι η έμπειρη γερμανίδα πολιτικός δεν θα δώσει τη δική της μάχη των ευρωεκλογών, έχοντας στο μυαλό της τρία βασικά πράγματα, τα οποία εξηγεί με απλό αλλά πολύ ουσιαστικό λόγο στις δημόσιες εμφανίσεις της. Χωρίς υπερβολές, χωρίς αφορισμούς, χωρίς ψευδαισθήσεις και ονειροπολήσεις.
- Η Αριστερά θα πρέπει επιτέλους να αφήσει την ενδοσκόπηση και τις οικογενειακές της διαμάχες και να προσπαθήσει να «μιλήσει» και σε πολίτες και ομάδες, οι οποίοι μέχρι τώρα είχαν κλειστά τα αυτιά τους στα λόγια της.
- Η ανάγκη αυτή επιτάσσεται από την συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η ακροδεξιά οργανώνει μια πανευρωπαϊκή εξόρμηση, που υποχρεώνει όλες τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις να συνεργαστούν για να την αναχαιτίσουν βάζοντας σε πρώτο πλάνο το αίτημα για μια πραγματικά κοινωνική και αλληλέγγυα Ευρώπη.
- Σημαντικό για τις προοδευτικές δυνάμεις θα είναι να μπορέσουν να βγουν από την «μαύρη τρύπα» στην οποία έχουν πέσει σε ολόκληρη την Κεντροανατολική Ευρώπη.
Υπάρχουν πρώην «σοσιαλιστικές» χώρες όπου δεν εκλέχτηκε το 2014 ούτε ένας αριστερός ευρωβουλευτής. Αυτό δεν είναι άσχετο με τον αυταρχισμό, εθνικισμό και αντικομμουνισμό που έχει κυριαρχήσει σε χώρες όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, οι Βαλτικές και ακριβώς αποκαλύπτει το χάσμα, που υπάρχει ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση σε σχέση με την αντίληψη περί λειτουργίας της δημοκρατίας.
Η μάχη αυτή θα είναι πολύ δύσκολη και οι οιωνοί δεν είναι και οι πιο ευχάριστοι. Αλλά η μάχη αυτή θα πρέπει να δοθεί. Οι ευρωεκλογές δεν είναι μια τυπική διαδικασία. Δεν είναι «γκάλοπ» για τις επόμενες εθνικές εκλογές. Και δεν είναι σίγουρα μια ευκαιρία για χατήρια σε κουρασμένους πολιτικούς, που απλά χρειάζονται μια πενταετία με «βαριά ένσημα» πριν την συνταξιοδότησή τους.
Από το http://28europe.blogspot.com
