Από την επιστολή του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ κ. Εμ. Παναγιωτάκη προκύπτει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα που θα πρέπει να απασχολήσει την ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας και, κατά την άποψή μας, το σύνολο του πολιτικού κόσμου, όταν καλείται να αναλάβει θέσεις ευθύνης που χαράσσουν στρατηγική και εν πολλοίς καθορίζουν το μέλλον αυτής της χώρας. Πρέπει να μάθουν να ακούν οι πολιτικοί τα στελέχη εκείνα που είναι «μπαρουτοκαπνισμένα» και αποτελούν τη σάρκα εκ των σαρκών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που έχουν πολλά χιλιόμετρα, όχι στις πορείες και τις συνδικαλιστικές διαμαρτυρίες, αλλά στο πόστο που τους είχε ανατεθεί, και τα οποία με την πάροδο των ετών γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Ανατρέχοντας στο βιογραφικό του κ. Παναγιωτάκη, διαβάζουμε ότι μέχρι να αναλάβει τα καθήκοντα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ, τον Απρίλιο του 2015, εργαζόταν στην επιχείρηση από το 1974, ενώ εδώ και 20 χρόνια ήταν διευθυντικό της στέλεχος. Ο ίδιος είναι Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος Μηχανικός διπλωματούχος του Ε.Μ. Πολυτεχνείου από το 1972 και κάτοχος Diplomain Management από το Henley Management College. Μάλιστα -όπως διαβάζουμε- ένα φεγγάρι είχε περάσει και από την αγορά, αφού είχε ασχοληθεί ως ελεύθερος επαγγελματίας με μελέτες και κατασκευές Η/Μ εγκαταστάσεων κτιρίων. Ο κ. Παναγιωτάκης, που μόνο σε… πυλώνα δεν έχει σκαρφαλώσει, στην πρώτη περίοδο της εργασίας του στη ΔΕΗ ασχολήθηκε με μελέτες Υποσταθμών Μεταφοράς καθώς και μελέτες και επιβλέψεις Κέντρων Διανομής. Ως διευθυντικό στέλεχος στη Διεύθυνση Οργάνωσης, εκπόνησε όλες τις μελέτες οργάνωσης και λειτουργίας της ΔΕΗ, μεταξύ των οποίων την εσωτερική διάρθρωση των Διευθύνσεων, τη μετάβαση στη νέα οργάνωση της Επιχείρησης ενόψει της μετατροπής της σε Ανώνυμη Εταιρεία και στο πλαίσιο του λογιστικού διαχωρισμού των δραστηριοτήτων της (unbundling) το 2001, τη σύσταση και οργάνωση της Γενικής Διεύθυνσης Εμπορίας, τα συστήματα οικονομικών και διοικητικών δικαιοδοσιών, τον Κανονισμό Έργων, Προμηθειών και Υπηρεσιών και το θεσμικό πλαίσιο της Εταιρικής Διακυβέρνησης.
Διαβάζουμε ακόμα ότι είχε διατελέσει μέλος της επιτροπής στελεχών που επιμελήθηκε την απόσχιση του Κλάδου Διανομής από τη ΔΕΗ και τη σύσταση του ΔΕΔΔΗΕ, του οποίου εκπόνησε τη βασική οργάνωση και τα συστήματα λειτουργίας του. Και πολλά πολλά άλλα.
Εν κατακλείδι, η περίεργη (;) ανάγνωση της επιστολής Παναγιωτάκη προς την Κομισιόν, από την ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας, δύο ημέρες πριν από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης για την πορεία της ελληνικής Οικονομίας στη μεταμνημονιακή εποχή, δεν δικαιολογείται. Ειδικά ως προς το σκέλος της επιστολής που αναφέρεται στις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας για την καθυστέρηση του σχεδιασμού για την ενεργειακή αυτοτέλεια της χώρας μέχρι το 2030. Καθυστέρηση, η οποία συνετέλεσε με το ναυάγιο του διαγωνισμού, αναθέτοντας τη διαδικασία, όπως πληροφορείται το «Business Energy», σε συμβούλους που έχουν άμεσα κομματική εμπλοκή με την παρούσα κυβέρνηση και το προσόν τους είναι ότι είτε τελείωσαν το Πολυτεχνείο είτε έχουν κάποιο μεταπτυχιακό στην ενέργεια. Αυτό, αντί να απευθυνθούν στους ειδικούς, όπως η «παλιοφρουρά» της ΔΕΗ, του ΑΔΜΗΕ, της ΔΕΠΑ, του ΔΕΔΔΗΕ και των μεγάλων ομίλων του ιδιωτικού τομέα.
Προς γνώση και συμμόρφωση, για να αποφευχθούν παρόμοια λάθη στο μέλλον, αν θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι αλλάξαμε σελίδα μετά το πέρας των μνημονίων…
