Δεν θα μπορούσε να γίνει σε πιο κατάλληλη στιγμή η ψηφοφορία στο ευρωκοινοβούλιο για τα πνευματικά δικαιώματα και τα «φίλτρα» στο διαδίκτυο. Την ώρα που το θέμα διχάζει ολόκληρη την Ευρώπη, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές κατεβαίνουν στους δρόμους ζητώντας «ελεύθερο διαδίκτυο» και η Κομισιόν τους αντιμετωπίζει ως «fake» προσωπικότητες, τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολούνται με το ποιός τραγούδησε καλύτερα το «Μακεδονία Ξακουστή» και οι ήδη εκλεγμένοι ευρωβουλευτές μας στην πλειοψηφία τους απέχουν, λόγω άλλων υποχρεώσεων (προεκλογικών;). Για να καταλαβαίνουν και οι αδαείς πόσο σοβαρά βλέπουν κόμματα και ΜΜΕ το θέμα «Ευρώπη», αλλά κυρίως τα «Δικαιώματα».
Δυστυχώς μέρα με τη μέρα αποδεικνύεται, ότι για κάποιους η είσοδος στην Ευρωβουλή δεν είναι παρά μια καλή «καβάτζα» και τίποτα παραπάνω. Αλλοι συντηρούν τα μαγαζιά τους στην Αθήνα, άλλοι προσπαθούν να ξεχρεώσουν παλιότερες εκκρεμότητες, άλλοι μαζεύουν κομπόδεμα για τα δισέγγονά τους, άλλοι το βλέπουν σαν ένα καλό συνταξιοδοτικό πακέτο, άλλοι ως ιμάντα μεταπήδησης αργότερα σε κάποια λομπίστικη εταιρία συμβούλων στις Βρυξέλλες και πάει λέγοντας.
Αυτό που συνέβη με τις «απουσίες» από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία δεν είναι καθόλου μα καθόλου η εξαίρεση. Και βλέποντας τις λίστες, που κατεβάζουν τα κόμματα για την υποτιθέμενη «μητέρα των μαχών», που λένε όλοι τους ότι «θα κρίνει το μέλλον της Ευρώπης» και «θα δείξει το δρόμο για να βγεί οριστικά η Ελλάδα από την κρίση» είναι προφανές ότι το μόνο που ενδιαφέρει είναι να μαζευτούν τα κουκιά, να στείλουμε εκεί 21 ανθρώπους για την επόμενη πενταετία και να τους αφήσουμε να κάνουν τη «μεγάλη ζωή», μακριά ας πούμε από τη φθορά που μπορεί να υποστεί ένας βουλευτής στο εθνικό κοινοβούλιο, που καλώς ή κακώς είναι αναγκασμένος να κυκλοφορεί στην εκλογική του περιφέρεια.
Υπάρχουν βεβαίως και χώρες όπου ο θεσμός των ευρωεκλογών είναι ακόμα πιο υποβαθμισμένος. Αλλά εκεί τα κόμματα αποφεύγουν τουλάχιστον τις δικές μας μεγαλοστομίες. Και σε τελική ανάλυση γιατί θα πρέπει να κοιτάμε πάντα προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω για να βρούμε με ποιόν θα συγκριθούμε....
Αλλά, ευτυχώς είμαστε ακόμα ζωντανοί. Στη σκηνή. Σα (μπα)ροκ συγκρότημα. Καλό μας βόλι λοιπόν.
