Στην καρδιά του καλοκαιριού και στις πρώτες άδειες των εργαζόμενων ανθρώπων, διεξάγονται στις 7 Ιουλίου οι εθνικές εκλογές. Το timing θα μπορούσε να είναι και καλύτερο, λίγο πριν ή λίγο μετά. ‘Όμως, μία αβεβαιότητα για την αγορά και την οικονομία, πρόκειται να αρθεί, προκειμένου η κοινωνία να βρει τους ρυθμούς της από τον Σεπτέμβριο, μετά τα μπάνια του λαού κι ενώ η νέα κυβέρνηση έχει προλάβει να αξιολογήσει την κατάσταση που παρέλαβε και να πράξει εν συνεχεία αναλόγως.

Τα αίτια της ήττας του κυβερνώντος κόμματος στις ευρωεκλογές του Μαίου δεν αφορούν αυτή τη στήλη. Απλώς, το ζήτημά μου είναι κατά πόσο το μεσοδιάστημα, από τις ευρωεκλογές έως τις εθνικές κάλπες, δηλαδή αυτές οι περίπου 50 μέρες, είναι αρκετές για να διαλύσουν την οικονομία, μεσούσης της τουριστικής περιόδου. Προσωπικά ανησυχώ, διότι τα έσοδα και οι δυνατότητες της οικονομίας από τον τουρισμό μπορεί δυνητικά να φτάσουν τα 25 δις. ευρώ, αλλά η στάθμη των ανθρώπων που επισκέπτονται τη χώρα μας, δεν ξοδεύουν. Και δεν το πράττουν, διότι προέρχονται από χώρες με κατακεφαλήν εισοδήματα, υποδεέστερα των κατοίκων της Ελλάδας. Οπότε και το διαθέσιμο εισόδημα είναι πενιχρό.

Ήδη, οι προβλέψεις για αύξηση του τουρισμού φέτος, έχουν περικοπεί αισθητά και το 30% της περσινής αύξησης, θα είναι μείωση 20% με 25% και τούτο, διότι, η ανταγωνίστρια Τουρκία έχει ένα ιδιαίτερα χαμηλό σε αξία νόμισμα, η Αίγυπτος έχει προσδεθεί στο άρμα της δυναμικής του πετρελαίου και των συμφερόντων, η Ισπανία εμφανίζει σταθερότητα και η Ιταλία αγνοεί επιδεικτικά τις επιταγές των Βρυξελλών για να δαμάσει τα ελλείμματά της. Όλα αυτά μας λένε πως ο ακριβός τουρισμός του παρελθόντος και οι εικόνες κοσμοπολιτισμού των δεκαετιών του ’60 και του ’70 που οι μεγιστάνες ανακάλυπταν το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, έχει δώσει τη θέση του στο Airbnb και το time sharing.