Με το σχέδιο νόμου που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το Υπουργείο, δίνεται στο άρθρο 24 κατ’ εξαίρεση η δυνατότητα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών μονάδων ισχύος <1MW σε ΓΓΥΠ.  Υπό την επιφύλαξη ωστόσο του άρθρου 21, του ν. 4015/2011 για όσες αγορές τέτοιων γαιών συντελέστηκαν μέχρι τότε από ιδιώτες (μη αγρότες) και θεωρήθηκαν έγκυρες, εν γένει απαγορεύεται η ελεύθερη πώληση τέτοιων εκτάσεων από αγρότες σε ιδιώτες δυνάμει των άρθρων 50, παρ. 2 και 56 του ν. 2637/1998 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 24, παρ. 37 του ν. 2945/2001 και όπως ισχύουν. 

Υπό το φως του υπό διαβούλευση ν/σ και της βούλησης της Πολιτείας να επιτρέψει την ηλεκτροπαραγωγή από Φ/Β σε τέτοιες εκτάσεις, θα πρέπει να προβλεφθεί στο ν/σ πως κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης επιτρέπεται ελεύθερα στους ιδιώτες να αγοράζουν ΓΓΥΠ υπό την προϋπόθεση πως η αγορά τους αφορά την ανάπτυξη Φ/Β σταθμού στο συγκεκριμένο γήπεδο.  Έτσι στα σχετικά συμβόλαια όπως θα συνάπτονται η αγοραπωλησία θα ολοκληρώνεται (λ.χ. με αυτοσύμβαση) μετά την ηλέκτριση του Φ/Β σταθμού.  Αν πάλι ο ιδιώτης επενδυτής δεν υλοποιήσει εν τέλει την μονάδα, η αγοραπωλησία δεν θα υλοποιείται.

Η ρύθμιση αυτή κρίνεται αναγκαία, αφού κατά την άποψη μας δεν είναι δυνατόν αστοί επενδυτές να περιορίζονται εν τοις πράγμασι μόνο σε ρόλο μισθωτή των γαιών ΓΓΥΠ από αγρότες για την ανάπτυξη των εν λόγω επενδύσεων τους ή να επιβαρύνονται ασύμμετρα με δαιδαλώδη γραφειοκρατία.  Τα Φ/Β είναι μακροχρόνιες επενδύσεις όχι μόνο 20 ετών αλλά μέσω repowering και πολύ παραπέρα (40 – 50+ ετών), οπότε η μίσθωση γαιών δεν μπορεί να αποτελεί υποχρεωτικό μονόδρομο για αυτούς.  Επιπλέον η χώρα δεν επιτρέπεται να αφεθεί να οπισθοδρομεί στην εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ με την λήξη κάθε φορά των μισθώσεων, αφού οι ιδιοκτήτες θα δύνανται να προβάλλουν υπερβολικές απαιτήσεις για την ανανέωση των μισθωτηρίων κάθε φορά σε βάθος χρόνου, «εκβιάζοντας» μάλιστα ακόμα και την αποξήλωση και εκδίωξη των επενδυτών από το χώρο.