Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Ο κ. Πλακιωτάκης και οι 17 που βλέπουν τα πλοία να περνούν…
Πέμπτη, 09/01/2020

Πραγματική η σπουδή της κυβέρνησης για τη μία και μοναδική κάτοικο της Κινάρου. Η γυναίκα αγνοείτο, εστάλησαν ελικόπτερα, σούπερ πούμα, ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία κινητοποιήθηκαν.  Οι μέρες είναι πονηρές. Τι κι αν η γυναίκα βρισκόταν κάπου στο νησί, μαζί με τα ζωντανά της, ή είχε πάει να μαζέψει χόρτα, η ανησυχία σύμπασας της κοινής γνώμης για την άγρυπνη φρουρό της Κινάρου, έκδηλη απ’ όλους μας.

Άλλο όμως, η επικοινωνία, άλλο και η πραγματικότητα. Διότι «ακρίτες» υπάρχουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Υπάρχει λοιπόν, ένα μέρος, κάπου στο Νοτιοανατολικό Πήλιο, στην άκρη του Παγασητικού Κόλπου, εκεί που ενώνονται τρεις θάλασσες: Το Αιγαίο Πέλαγος, ο Βόρειος Ευβοϊκός και βεβαίως ο Παγασητικός. Σ’ αυτή την κουκίδα του χάρτη, που ούτε οι υποψήφιοι βουλευτές επισκέπτονται κατά την προεκλογική περίοδο, τον χειμώνα ζουν 17 κάτοικοι, όπως μας είπαν, μαζί με τα κατοικίδια, γάτες ή σκυλιά! Τα πλοία της ακτοπλοϊας που συνδέουν δύο, μπορεί και τρεις φορές την ημέρα ακόμα και μέσα στον χειμώνα τα τουριστικά νησιά των Σποράδων, Σκιάθο και Σκόπελο, περνούν ανοιχτά από το νησί Τρίκερι… Οι άνθρωποι, μαζί με τα κατοικίδια (σύνολο 17 είπαμε) που βλέπουν τα πλοία να… περνούν!

Η μόνη σύνδεσή τους με τον έξω κόσμο είναι ένα θαλάσσιο ταξί, το οποίο δουλεύει με ραντεβού, που σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρό κόστος επιβάρυνσης για τον καθένα από αυτούς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τυχαίνει να βρίσκεται κάποια μίλια μακριά αραγμένο και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες δεν μπορεί να καταπλεύσει, το ίδιο εύκολα που θα μπορούσε να «δέσει» το πλοίο της γραμμής αν ποτέ έδενε στον ντόκο του Αι Γιάννη, όπου και το επίκεντρο του νησί Τρίκερι.

Πριν από χρόνια, οι ίδιοι κάτοικοι είχαν ζητήσει την τοποθέτηση ΑΤΜ. Μπορεί το χειμώνα η τροφοδοσία με χρήματα να μην είναι εύκολη, αλλά το καλοκαίρι, το νησί Τρίκερι αποτελεί ή φιλοδοξεί να αποτελέσει τουριστικό πόλο. Αν ξεμείνεις από λεφτά εκεί, θα πρέπει να περάσεις μία θάλασσα και να οδηγήσεις περίπου 100 χλμ πήγαιν’ έλα για να σηκώσεις λεφτά να πληρώσεις, φερ’ ειπείν, τα ψάρια από τον ψαρά στη βάρκα, μας έλεγαν με νόημα.  Αυτό, αν διαθέτεις πλεούμενο. Διότι αν δεν διαθέτεις, στο κόστος του πήγαιν’ έλα θα πρέπει να υπολογίσεις και το «αγώι» του θαλάσσιου ταξί…

Κάποια στιγμή η πολιτεία, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και ο κ. Πλακιωτάκης θα πρέπει να δείχνουν την ευαισθησία τους συνολικά και όχι εκ περιτροπής. Ότι πουλάει στην κάμερα.

Δυστυχώς, κύριοι, υπάρχουν πολλές Κίναροι σε τούτη τη χώρα.