Mία δεύτερη ευκαιρία για τις επιχειρήσεις που πτωχεύουν δίνει η νέα ευρωπαϊκή οδηγία, την οποία μέχρι τις 17 Ιουλίου 2023, η χώρα μας θα πρέπει να ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο. Οι θεσμοί όμως – ή κάποιοι από αυτούς- διαφωνούν……
Πρόκειται για ένα κρίσιμο θέμα, από τα κορυφαία που θα τεθούν στις συναντήσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών, που ξεκίνησαν ήδη..
Η αντιμετώπιση και η διαχείριση του τεράστιου ιδιωτικού χρέους, το οποίο σήμερα εκτιμάται στα 259 δις. ευρώ, είναι νευραλγικής σημασίας για την οικονομία και την επανεκκίνηση της τραπεζικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Και όμως οι θεσμοί διαφωνούν … Τι ακριβώς προβλέπει η οδηγία 2019/1023 για τη "δεύτερη ευκαιρία" και γιατί επιφυλάσσονται οι δανειστές; Η μεγάλη διαφορά είναι πως το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τις πτωχεύσεις πτπεριλαμβένει και την ημερομηνία λήξης των διώξεων κατά της επιχείρησης και των φυσικών προσώπων που εμπλέκονται σε αυτή,. Συγκεκριμένα δίνει μία τριετία από την ημέρα της πτώχευσης μιας επιχείρησης στους πιστωτές της για να διεκδικήσουν οτιδήποτε μέσα από την περιουσία της επιχείρησης και των φυσικών προσώπων που έχουν την ευθύνη του χρέους (εφόσον αυτό δημιουργήθηκε μέσα από επιχειρηματική δραστηριότητα).
Μετά την πάροδο των τριών ετών οι οφειλέτες απαλλάσσονται από το υπόλοιπο του χρέους. Παράλληλα η οδηγία αναφέρει ότι τα κράτη- μέλη μπορούν εφόσον το επιθυμούν να εφαρμόσουν τις ίδιες πρόνοιες και για τους οφειλέτες- μη επιχειρηματίες δηλαδή για τα φυσικά πρόσωπα.
Σήμερα, αν τα έσοδα από τους πλειστηριασμούς δεν καλύπτουν το χρέος, οι διώξεις κατά του δανειολήπτη συνεχίζονται
Χώρες, όπου η «δεύτερη ευκαιρία» ισχύει και εφαρμόζεται εδώ και χρόνια, όπως πχ οι ΗΠΑ έχουν αποδείξει στην πράξη ότι το μέτρο λετουργεί θετικά για την οικονομική δραστηριότητα.
Γι αυτό και είναι κρίσιμες οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, οι οποίοι επικαλούνται κάποιες ελληνικές παθογένειες – που σαφώς θα πρέπει να θεραπευτούν, όπως για παράδειγμα η μακροχρόνια αναμονή για την έκδοση μίας δικαστικής απόφασης- για να επιβάλουν τελικά μία πολιτική, που στην πράξη αποδεικνύεται στείρα, αναχρονιστική και τιμωρητική. Οι προκαταλήψεις και τα λάθη άλλων εποχών πρέπει να τελειώνουν.
