Αρχές του 2019, η Tesla προχωρά στην έκδοση ομολογιακού και οι επενδυτές δεν προλαβαίνουν να της δανείσουν… παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η εταιρεία του εκκεντρικού Έλον Μασκ με τις παραδόσεις του Model 3. Και μπορεί η αυτοκινητοβιομηχανία να τα πηγαίνει κάπως καλύτερα, αλλά οι προοπτικές της, σε ό,τι αφορά την κερδοφορία τουλάχιστον, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, νεφελώδεις…

 

Την ίδια ώρα, οι επενδυτές της Neiman Marcus έδωσαν παράταση ζωής σε μία αλυσίδα πολυκαταστημάτων η οποία δείχνει να είναι παγιδευμένη, όπως και άλλες, σε μία κόλαση. Κόλαση που αφορά ουσιαστικά όλο το λιανεμπόριο.

 

Παρ’ όλα αυτά, αν κάνει κάποιος μια αναδρομή στη δεκαετία που πέρασε, θα δει ότι τα πράγματα ήταν πολύ-πολύ χειρότερα στο παρελθόν. Τα χαμένα, μάλιστα, στοιχήματα του παρελθόντος θα μπορούσαν ίσως να λειτουργήσουν ως χρήσιμος οδηγός για το μέλλον.

Έτσι, προς τιμήν της δεκαετίας που κλείνει, το Bloomberg συγκέντρωσε κάποια από τα πιο αποτυχημένα στοιχήματα που είδαμε στη διεθνή αγορά ομολόγων.

2011: MF Global Holdings

Λιγότερο από τρία χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers (τη μεγαλύτερη χρεοκοπία στην αμερικανική Ιστορία) και την παγκόσμια κρίση που προκάλεσε, οι επενδυτές αποφάσισαν να στηρίξουν μαζικά μία άλλη φιλόδοξη χρηματιστηριακή. Η οποία, όμως, ούτε αυτή πήγε καλά…

Ήταν το 2011, όταν επικεφαλής της MF Global Holdings ήταν το πρώην μεγαλοστέλεχος της Goldman Sachs (πρώην κυβερνήτης του Νιου Τζέρσι και πρώην Γερουσιαστής) Jon Corzine. Η MF Global εξέδωσε ομόλογα 650 εκατ. δολαρίων, τα οποία υπόσχονταν ακόμη μεγαλύτερο επιτόκιο αν ο Corzine έμπαινε στην κυβέρνηση Ομπάμα (πράγμα που δεν έκανε). Αντ’ αυτού, μάλιστα, τα χαμένα στοιχήματα σε ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα οδήγησαν την MF Global στη χρεοκοπία, πριν προλάβει καν να καταβάλει στους ομολογιούχους την πρώτη πληρωμή.

2013: Mozambican Tuna Co.

Έξι χρόνια πριν, η Credit Suisse και η VTB Capital Plc δάνεισαν 850 εκατ. δολάρια στην Empresa Mocambicana de Atum SA, γνωστή και ως Mozambican Tuna Co., για να χρηματοδοτήσει έναν στόλο από αλιευτικά για το ψάρεμα τόνου σε μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Το δάνειο κόπηκε σε κομμάτια και πωλήθηκε σε επενδυτές με κυβερνητική εγγύηση και απόδοση 8,5%. Το deal κατέληξε να γίνει μέρος ενός σκανδάλου 2 δισ. δολαρίων.

Οι ομολογιούχοι κατέληξαν τελικά φέτος σε συμφωνία για την ανταλλαγή των ομολόγων τους με νέα, τα οποία λήγουν το 2031. 

2013: Banco Popular Espanol

Η ισπανική τράπεζα προχώρησε το 2013 στην έκδοση ενός νέου είδους ομολόγου μέχρι του ποσού των 500 εκατ. ευρώ, με στόχο να θωρακίσει τα κεφάλαιά της μετά το τέλος -υποτίθεται- της κρίσης χρέους. Το ομόλογο έδινε το εκπληκτικό ετήσιο επιτόκιο του 11,5%, καθώς μπορούσαν να ακυρωθούν ακόμη και χωρίς να υπάρξει χρεοκοπία. Το 2017, έκαναν φτερά 2 δισ. ευρώ σε ομόλογα, καθώς οι ρυθμιστικές Αρχές υποχρέωσαν την τράπεζα να περάσει στον έλεγχο της Banco Santander.

2016: Petroleos de Venezuela

Όταν η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Βενεζουέλας πούλησε για τελευταία φορά ομόλογα, τον Σεπτέμβριο του 2016, με στόχο την αναχρηματοδότηση του χρέους της, οι επενδυτές πήραν μόνο 8,5% για τα ομόλογα πρώτης εξασφάλισης, παρ’ όλο που οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου είχαν αρχίσει ήδη να προκαλούν ανησυχία ακόμη και για τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Τον Νοέμβριο του 2017, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νίκολας Μαδούρα, ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τις πληρωμές και προχωρά σε διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές.

Σήμερα, οι ομολογιούχοι περιμένουν ακόμη να αποζημιωθούν για την επένδυσή τους σε ομόλογα του Δημοσίου και της Petroleos de Venezuela ύψους άνω των 9 δισ. δολαρίων.

2017: Το 100ετές της Αργεντινής

Χρειάστηκαν 15 χρόνια μέχρι η Αργεντινή να καταλήξει σε οριστικό διακανονισμό μετά την άνευ προηγουμένου χρεοκοπία των 95 δισ. δολαρίων της. Το μελάνι όμως δεν είχε προλάβει να στεγνώσει όταν επέστρεψε στις αγορές, αυτή τη φορά με 100ετείς τίτλους αξίας 2,75 δισ. δολαρίων.

Και οι επενδυτές στάθηκαν πρόθυμοι να της δανείσουν και πάλι, με απόδοση 7,917%, παρά το γεγονός ότι η Αργεντινή είχε χρεοκοπήσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, τρεις φορές μέσα σε 20 χρόνια και κάτι ψιλά.

Σήμερα, η οικονομία της Αργεντινής είναι και πάλι σε κρίση και τα ομόλογά της διαπραγματεύονται σε άκρως χαμηλά επίπεδα. Ο 100ετής τίτλος, ο οποίος πουλήθηκε αρχικά στα 90 σεντς του δολαρίου, πλέον κινείται κοντά στα 46 σεντς.

2017: PetSmart Inc.

Οι επενδυτές συμφώνησαν να δανείσουν 2 δισ. δολάρια στην δοκιμαζόμενη οικονομικά αλυσίδα pet shop PetSmart για τη χρηματοδότηση της εξαγοράς του Chewy.com. Όμως, τα ομόλογα που πουλήθηκαν για να χρηματοδοτήσουν την εξαγορά άρχισαν να υποχωρούν. Έναν χρόνο μετά, η εταιρεία μετέφερε το 1/3 των μετοχών της Chewy σε μία εταιρεία holding υπό τον έλεγχο της BC Partners – και μακριά από τα χέρια των πιστωτών της.

Ακολούθησαν αγωγές και μία εισαγωγή στο χρηματιστήριο της Chewy η οποία ήταν υπέρ των ομολογιούχων.

Τα πράγματα σήμερα φαίνεται να πηγαίνουν πολύ καλύτερα για την εταιρεία.

2018: Noble Group Ltd.

Ο πάλαι ποτέ μεγαλύτερος trader εμπορευμάτων της Ασίας, κατηγορείται από τον Φεβρουάριο του 2015 για κακές λογιστικές πρακτικές. Παρά όμως τη βουτιά που έκαναν μετοχές και κέρδη, τόσο οι επενδυτές όσο και οι τράπεζες συμφώνησαν να της δανείσουν κι άλλα χρήματα.

Τελικά, η Noble πέρασε στα χέρια των ομολογιούχων της, με μια συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων με μετοχές ύψους 3,5 δισ. δολαρίων, αν και εξακολουθεί να ελέγχεται από τις Αρχές.

Με το μέλλον της αβέβαιο, τα ομόλογα της εταιρείας δίνουν πλέον διψήφιες αποδόσεις.

2018: Infrastructure Leasing & Financial Services Ltd. 

Ο ινδικός κολοσσός είδε το χρέος του να διογκώνεται κατά 44% από το 2015 μέχρι το 2018, ένα προειδοποιητικό σημάδι που, όπως αποδείχθηκε, πέρασε μάλλον απαρατήρητο από επενδυτές και οίκους αξιολόγησης. Έτσι, η εταιρεία συνέχισε να δανείζεται -και με υψηλό μάλιστα- για να χρεοκοπήσει τελικά τον Αύγουστο, φορτωμένη με χρέη 12,5 δισ. δολαρίων. Η χρεοκοπία της πυροδότησε μαζικό sell-off στο χρηματιστήριο, αλλά και ανησυχίες για την ευστάθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Η εταιρεία πέρασε τελικά, μέσα στην ίδια χρονιά, σε κρατικό έλεγχο.

2018: Chuying Agro-Pastoral Group Co.

Ο μικρός αυτός χοιροπαραγωγός είναι μάλλον μια εμβληματική περίπτωση. Κι αυτό γιατί αποτελεί ενδεικτική περίπτωση μιας συνεχιζόμενης κατάστασης στην Κίνα, όπου παρά την επιβράδυνση της οικονομίας οι εταιρείες δεν σταματούν να συσσωρεύουν χρέη.

Τον Νοέμβριο του 2017, η Chuying προσφέρθηκε να πληρώσει τους ομολογιούχους που είχαν στην κατοχή τους ομόλογα της εταιρείας αξίας 500 εκατ. γουάν (71,4 εκατο δολαρίων) με… ζαμπόν ή χοιρινό σε συσκευασίες δώρου! Δύο μήνες αργότερα, η εταιρεία άρχισε να ξεμένει από προϊόν, μετά και την επιδημία γρίπης που έπληξε την παραγωγή της.

Τον Ιούνιο έχασε οριστικά μια αποπληρωμή ομολόγου 798 εκατ. γουάν, αλλά το 98% των ομολογιούχων συμφώνησε να μετακυλίσει το χρέος στο μέλλον.

2018: Envision Healthcare Corp.

Οι επενδυτές χρηματοδότησαν με 9,9 δισ. δολάρια την εξαγορά της Envision Healthcare από την KKR & Co. πέρυσι μόνο και μόνο για να δουν την αξία της επένδυσής τους να χάνεται μέσα στον φόβο για τις αλλαγές που έρχονταν στο νομοθετικό πλαίσιο και, πιο συγκεκριμένα, στον τρόπο χρέωσης των ασθενών από τις κλινικές.

Μια αρνητική εξέλιξη θα οδηγούσε σε σημαντικές απώλειες εσόδων για την Envision, την ώρα που στενάζει υπό το βάρος των δανείων της.

Έτσι, για τα ομόλογα που εξέδωσε πέρυσι η εταιρεία η απόδοση έχει φτάσει να είναι σχεδόν 20%.

Από το Business Energy Mag