Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Οι υπουργοί και οι σύμβουλοι
Παρασκευή, 06/03/2020

Μια ομάδα συμβούλων αναλαμβάνουν κάθε ημέρα να ενημερώνουν τους υπουργούς τους για τα τρέχοντα θέματα.  Είναι λογικό οι υπουργοί να μην μπορούν να τα ξέρουν όλα αν δεν έχουν τις «ομάδες πληροφόρησης».

Είναι, όμως, αυτοί που συγκροτούν τις «ομάδες πληροφόρησης» κατάλληλοι για να λένε τα πράγματα όπως έχουν ή τα διαστρεβλώνουν και τα στρογγυλεύουν όπως θέλουν, για να βλέπουν χαμογελαστό τον υπουργό τους;

Κάθε σωστή πληροφορία είναι πολύτιμη. Έτσι μόνο μπορεί να γίνει ορθή αξιολόγηση των προβλημάτων. Όταν, όμως, οι υπουργοί ακούσουν από τους συμβούλους τους ότι όλα είναι καλά και δεν υπάρχουν προβλήματα, θα πρέπει να τρομάξουν. Θα πρέπει να αναρωτηθούν αν αυτοί που πληρώνονται για να τους ενημερώνουν είναι κατάλληλοι ή όχι.

Οι «yes man» κάνουν κακό τόσο στους ίδιους τους υπουργούς όσο και στην ίδια την κυβέρνηση. Κάνουν κακό στην κοινωνία. Γιατί όταν οι πολίτες διαπιστώνουν ότι τίποτα -προς το καλύτερο- δεν αλλάζει, τότε δικαιολογημένα αγανακτούν και διαμαρτύρονται. Δεν μπορεί, παραδείγματος χάρη, να γίνεται χαμός στις συγκοινωνίες, τα λεωφορεία να αργούν και τα τρόλεϊ ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας να περνάνε κάθε 20 λεπτά. Τι να πεις σε αυτούς τους ανθρώπους που περιμένουν στις στάσεις παγωμένοι από το κρύο, ότι όλα θα αλλάξουν; Πότε; Έτσι, αυτόν που βρίζουν είναι τον υπουργό. Ο οποίος κάθεται στο γραφείο του ικανοποιημένος ότι όλα είναι καλά. Γιατί έτσι του είπαν οι αυλοκόλακες. Θα μου πείτε, εκείνος δεν έχει ευθύνη; Φυσικά και έχει. Γιατί κάθε υπουργός οφείλει να να βγει στον δρόμο ως απλός πολίτης. Να δει μόνος του τα καλά ή τα κακά που αφορούν το υπουργείο του. Να περιμένει στη στάση και να αγανακτήσει για τα χάλια των συγκοινωνιών. Γιατί, κακά τα ψέματα, σήμερα μόνο με το μετρό μπορείς να προγραμματίσεις τη ζωή σου. 

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη πρέπει να κάνει μια βόλτα στο Μοναστηράκι να δει μόνος του πώς οι πορτοφολάδες ξαφρίζουν τους περαστικούς (Έλληνες και τουρίστες). 

Αν ο υπουργός Υγείας θέλει να μάθει αν ένα δημόσιο νοσοκομείο λειτουργεί σωστά, θα πρέπει να πάει μόνος του, χωρίς να το ξέρει κανένας. Ούτε ο οδηγός του. Προτείνω στον υπουργό Υγείας να πάει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο με ταξί. Θα μάθει πολλά και είμαι σίγουρος ότι θα διορθώσει και πολλά.