Με ένα «σχέδιο ανάκαμψης», που έχει λίγο απ΄όλα ή «λίγα για τους πολλούς» ο Πρόεδρος Μακρόν επιδιώκει κυρίως να στηρίξει την εγχώρια βιομηχανία, να τονώσει την οικονομία της χώρας, αλλά και το δικό του πολιτικό προφίλ.
Μάλλον δεν υπήρχαν και πολλές αμφιβολίες ότι και ο Εμμανουέλ Μακρόν ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών, που θεωρούν ότι οι «ήρωες» της πανδημίας - το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της Γαλλίας - που συχνά χρειάστηκε να δουλέψουν κατά μέσο όρο πάνω από 15 ώρες ημερησίως μπορούν να καλύψουν μέρος των αναγκών τους με ένα απλό... χειροκρότημα. Το αίτημα των φορέων τους για ενίσχυση του συστήματος υγείας με τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ ικανοποιήθηκε μόλις κατά 60%. Με άλλα λόγια το πολυαναμενόμενο πρόγραμμα της γαλλικής κυβέρνησης ως απάντηση στην ύφεση εξαιτίας της πανδημίας, αλλά και με τη φιλοδοξία να προωθήσει την «οικολογική αναδιάρθρωση» της χώρας συνολικού ύψους 100 δισ. προβλέπει περίπου 6 δισ. για την υγεία. Αυτό σημαίνει ότι δύσκολα θα μπορέσει να αυξηθεί το προσωπικό και να μεγαλώσουν οι χωρητικότητες των νοσοκομείων περισσότερο από μερικές χιλιάδες κρεβάτια, την ώρα που ο Sars-CoV-2 επανέρχεται δριμύτερος.
Ανάλογα παράπονα εξέφρασαν και οι «εργάτες του πολιτισμού», άνθρωποι θεάτρου, κινηματογραφιστές, τεχνικοί κινηματογράφου και μουσικοί και ένα σωρό άλλες ειδικότητες του χώρου. Σύμφωνα με τα συνδικάτα τους, τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπονται τώρα μπορούν στην καλύτερη περίπτωση να καλύψουν στοιχειώδεις πληρωμές επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας. Αλλά συνολικά τα συνδικάτα από όλους τους χώρους εκτιμούν ότι το «Σχέδιο της Ανάκαμψης» (»Plan de relance«) το οποίο ο Πρόεδρος χαρακτήρισε ως «μοναδικό» και μελλοντικό, δεν φτάνει σίγουρα για... ζήτω.
Εντονη κριτική ασκήθηκε στο «σχέδιο αλληλεγγύης» του Μακρόν, για την «στήριξη» σε νέους ενήλικες και πιθανούς ανέργους που πιέζουν για την αγορά εργασίας. Η πρόσληψη νέων πρέπει να επιδοτηθεί με περίπου 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου 6,6 δισεκατομμύρια ευρώ πρόκειται να εισέλθουν στη χρηματοδότηση της μερικής εργασίας και άλλα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ θα δοθούν στις τοπικές αρχές. Όλα αυτά δεν απομακρύνουν τα μαύρα σύννεφα στον ορίζοντα. Παρά το «εφάπαξ» σχέδιο, η πρόβλεψη είναι ότι το ποσοστό ανεργίας θα αυξηθεί σε περισσότερο από 10% μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Το υπουργείο Οικονομικών στο Παρίσι υποθέτει ότι η χώρα είναι πιθανό να χάσει περισσότερες από 800.000 θέσεις εργασίας τον επόμενο χρόνο μόνο λόγω των συνεπειών της κρίσης covid-19. Περίπου οι μισές- δηλαδή κάπου 400.000 θέσεις εργασίας - θα μπορούσαν όπως ελπίζεται να σωθούν με το τρέχον πρόγραμμα οικονομικών κινήτρων.
Η εθνική βιομηχανία
Η Γαλλία θα δαπανήσει πάντως περισσότερα χρήματα για την απευθείας στήριξη της βιομηχανίας. Ο Μακρόν επιθυμεί να κάνει τη χώρα «ανεξάρτητη» για βασικά προϊόντα της καθημερινότητας, για παράδειγμα τρόφιμα και φάρμακα και ως εκ τούτου θέλει να τονώσει την εγχώρια παραγωγή. Στην αρχή της επιδημίας Covid-19, οι υγειονομικές αρχές δεν είχαν καν αρκετές διαθέσιμες μάσκες. Υπήρχε έλλειψη εξοπλισμού για γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό που προσπάθησαν να προστατευθούν από τον ιό με σακούλες σξουπιδιών. Μια ένεση 35 δισ. ευρώ φιλοδοξεί να κάνει τη βιομηχανία και τη γεωργία εντός των συνόρων ανταγωνιστική - και να επαναφέρει τουλάχιστον ένα μέρος της παραγωγής, που έχει μετακομίσει τις τελευταίες δεκαετίες σε χώρες χαμηλού εργασιακού κόστους.
Εν μέρει δικαιωμένοι θα πρέπει να αισθάνονται τουλάχιστον όσοι εναντιώθηκαν στην αποδόμηση του σιδηροδρομικού δικτύου εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ο προέδρος υπόσχεται να διαθέσει τώρα 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ για την επέκταση του τοπικού δικτύου δρομολογίων της πρώην κρατικής σιδηροδρομικής εταιρείας SNCF, το οποίο ιδιωτικοποιήθηκε εν μέρει από τον ίδιο, ενάντια στην σθεναρή αντίσταση των εργαζομένων.
Η επιχειρηματική εφημερίδα του Παρισιού Les Echos δεν έκρυψε τον σαρκασμό της και χαρακτήρισε το σχέδιο του προέδρου «περίεργη σημασιολογική αναστροφή», σχολιάζοντας την επιστροφή σε μια λογική αύξησης των κρατικών δαπανών. Το μέλλον, τουλάχιστον όσον αφορά το σχέδιο του Μακρόν στην παρούσα μορφή του, προφανώς δεν έγκειται πλέον στην πλήρη εξάλειψη του «κράτους» σχολίασε πικρόχολα.
Οι ψυχραιμότεροι ωστόσο αναρωτιούνται αν όντως πρόκειται για μια αναθεώρηση σκληρών νεοφιλελεύθερων δογμάτων ή για μια αναγκαστική υποχώρηση, ενόψει και των προεδρικών εκλογών σε δύο χρόνια, που πιθανώς να συμπέσουν με μια περίοδο νέων οξυμένων οικονομικών προβλημάτων για την άλλοτε «κραταιά» Γαλλία.
