H κυβέρνηση, έπειτα από το πικρό διάλειμμα του κορωνοϊού που στοίχισε πάνω από 10 χιλιάδες νεκρούς και περισσότερες από 450 χιλιάδες κρούσματα, καλείται να πιάσει το νήμα από την αρχή. Κοντολογίς, καλείται να κυβερνήσει.
Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που περνάει από τη Βουλή τις επόμενες μέρες, ο δεύτερος πυλώνας ασφάλισης, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η ανοιχτή Βουλή μέχρι τις 5 Αυγούστου, η προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων στις πραγματικές τιμές, είναι αυτά για τα οποία η εσωτερική κοινή γνώμη θα κρίνει και θα αξιολογήσει. Και, βεβαίως, η κάθε μεταρρύθμιση θα κριθεί στην πράξη.
Η διαχείριση της πανδημίας, εκτός εξαιρετικής περίπτωσης, κάποια στιγμή θα τελειώσει. Ο εμβολιασμός τις μέρες που ακολουθούν θα έχει ξεπεράσει το 50% ακόμα και με τη μία δόση. Όλα κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι τελειώνουν τα μέτρα κρατικής χορήγησης που στοίχισαν στις δαπάνες περισσότερα από 30 δισ. ευρώ, εκτροχιάζοντας τον προϋπολογισμό με τη δημιουργία ελλείμματος πάνω από 11%.
Η επόμενη μέρα, είναι αλήθεια, βρίσκει την κυβέρνηση με τα μανίκια σηκωμένα. Τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα φανεί η ανταπόκριση του κόσμου και των οφειλετών στον εξωδικαστικό μηχανισμό, που πλέον αφορά και στα φυσικά πρόσωπα. Θα φανεί αν οι δόσεις ρύθμισης των χρεών στην Εφορία συμφέρουν να μπει κανείς στο πρόγραμμα των 240 δόσεων για τα χρέη στην Εφορία και τα Ταμεία ή των 420 δόσεων για τα χρέη στις Τράπεζες και την προστασία της πρώτης κατοικίας.
Ο κόσμος περιμένει να δει τι θα βγάλει η «σούμα» χρεών που θα κάνει ο αλγόριθμος του κ. Φώτη Κουρμούση, του ειδικού γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον εμπιστεύτηκε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Διότι φανταστείτε κάποιον που παίρνει μισθό 1.000 ευρώ να χρειαστεί να πληρώνει κάθε μήνα για τα χρέη του 700 ευρώ… Και ο οφειλέτης αυτός να πρέπει να συντηρήσει την οικογένειά του με τα υπόλοιπα 300 ευρώ. Ο κ. Κουρμούσης μιλάει γι’ αυτά αναλυτικά στο τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας.
Η κυβέρνηση δοκιμάζεται και για τις νέες εργασιακές σχέσεις. Αν κρίνω από τη συγκέντρωση και την πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας στις 10/6, μάλλον ήταν αναμενόμενη η συμμετοχή, αφού έσπευσαν να καπηλευτούν την κινητοποίηση τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όμως, τόσο φασαρία για το τίποτα! Ήταν μία συνηθισμένη κινητοποίηση και όχι τέτοια που να έστελνε ηχηρό μήνυμα στο γκοβέρνο.
Αυτό σημαίνει πολύ απλά, ξεκάθαρα, ότι η κοινωνία διψάει για μεταρρυθμίσεις. Θέλει να βρει την ησυχία της, κι αυτό θα έρθει από τη στιγμή που δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Δημιουργούνται δουλειές. Οι υποχρεώσεις, τα έξοδα και το κόστος ζωής εξυπηρετούνται μήνα με τον μήνα. Τα νέα παιδιά βρίσκουν δουλειά και δεν φεύγουν από τον τόπο τους. Σπουδάζουν στον τόπο τους. Εργάζονται στον τόπο τους. Μεγαλουργούν στον τόπο τους.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, ήρθε η ώρα να σπάσει αυγά και δεν πρέπει να παρεκκλίνει από την πολιτική της.
