Η είδηση ασφαλώς δεν είναι οι ομοφοβικές ιδέες του Βίκτορ Ορμπαν. Οποιος παρακολουθεί έστω και περιφερειακά τα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη, γνωρίζει την «κοσμοθεωρία» του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, που αποτελεί ένα μίγμα εθνικισμού, ξενοφοβίας, αυταρχισμού και διακρίσεων απέναντι σε κάθε τι που ο ίδιος δεν θεωρεί «νορμάλ». Αυτό που πρέπει να προβληματίσει είναι οι αντιδράσεις των υπολοίπων, ειδικά των ευρωπαίων αξιωματούχων. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν χαρακτήρισε ντροπιαστικό το νόμο που προωθεί ο Ορμπαν για την «πρόληψη της ομοφυλοφιλίας» και άφησε να εννοηθεί ότι θα ξεκινήσει και η σχετική διαδικασία εναντίον της Ουγγαρίας. Ομως το σχετικό νομοσχέδιο δεν ανακοινώθηκε χθες, αλλά εδώ και δύο εβδομάδες (10.06.2021) προκαλώντας τότε την άμεση αντίδραση πολλών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Η αντίδραση της προέδρου της Κομισιόν είναι για μια ακόμα φορά καθυστερημένη. Οπως έχει άλλωστε συμβεί αμέτρητες φορές στο παρελθόν απέναντι στις προκλήσεις του «Βικτάτορα».
Είχε προηγηθεί η κοινή δήλωση 13 χωρών της ΕΕ, με πρωτοβουλία του Βελγίου, oι οποίες με κοινή δήλωσή τους, «εκφράζουν τη βαθιά ανησυχία τους σχετικά με ένα νομθέτημα, που κάνει διακρίσεις εις βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και παραβιάζει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, με το πρόσχημα της προστασίας των παιδιών». Εδώ είδηση είναι σίγουρα ότι τη σχετική δήλωση αποφάσισε να μην συνυπογράψει αρχικά η ελληνική κυβέρνηση. Θα ήταν χρήσιμο να εξηγήσει το γιατί. Αργότερα μετά την ανακοίνωση της φον ντερ Λάιεν ο κύριος Μητσοτάκης αποφάσισε να αλλάξει πλευρά και να πάει με το... ρεύμα, όπως και ο Σεμπάστιαν Κουρτς από την Αυστρία. Τελικά μετά την προσθήκη των «ευαίσθητων με... καθυστέρηση» οι καταγγέλουσες χώρες έγιναν 16.
Ομως και η αντίδραση της Επιτροπής είναι καθυστερημένη. Η υποψία που γεννιέται είναι πως σχετίζεται και με τα όσα έχουν γίνει τις τελευταίες εβδομάδες στα γήπεδα του EURO 2021. Ο Ορμπαν, ο οποίος φημίζεται για τις καλές του διασυνδέσεις με την ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία UEFA και ειδικά με τον πρόεδρο της, τον Σλοβένο Αλεξάντερ Τσέφεριν κατόρθωσε να απαγορεύσει ουσιαστικά την φωταγώγηση της Allianz Arena, του ποδοσφαιρικού γηπέδου του Μονάχου στα χρώματα του ουράνιου τόξου, την οποία σχεδίαζε ο δήμαρχος της πόλης, Ντίτερ Ράιτερ. Το επιχείρημα της UEFA είναι ότι αποτελεί μια οργάνωση πολιτικά και θρησκευτικά «ουδέτερη». Πήγαν έτσι περίπατο η δήθεν ευαισθησία της για θέματα ρατσισμού και διακρίσεων και οι χρυσοπληρωμένες εκστρατείες με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Respect». Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα προφανώς τελειώνει, εκεί που αρχίζουν οι αναχρονιστικές προκαταλήψεις του Ούγγρου «κολλητού». Ο οποίος σαν καλός «ηγεμόνας» και ακολουθώντας τα παραδείγματα δικτατόρων, όπως ο Βιντέλα της Αργεντινής έχει δει το ποδόσφαιρο ως μια μοναδική ευκαιρία να εμφανιστεί ως «λαοφιλής πατριώτης» και να αποστρέψει το βλέμμα από «δυσάρεστες» πτυχές της διακυβέρνησής του.
Η UEFA βεβαίως δεν τόλμησε να τιμωρήσει τον αρχηγό της Γερμανίας Μάνουελ Νόιερ, ο οποίος για να τιμήσει το #pridemonth φόρεσε αντί του επίσημου περιβραχιόνιου, εκείνο με τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αντίθετα αυτό είναι κατά την επίσημη ανακοίνωση της ομοσπονδίας μια «κίνηση με καλό σκοπό και υπέρ της διαφορετικότητας». Εδώ το ουράνιο τόξο δεν είχε πολιτικό... χρώμα.
Ετσι η κυρία φον ντερ Λάιεν δεν θα νοιώθει μοναχική στον όμιλο της καθυστερημένης και επιλεκτικής ευαισθησίας. Οι αξιωματούχοι του ποδοσφαίρου επιβεβαιώνουν ότι είναι κι αυτοί πολιτικά πρόσωπα και συνεπώς μπορούν να της κάνουν παρέα. Κανείς δεν θα ενοχλείται, που ένα τραπέζι πιο πέρα θα κάθεται ο Βίκτορ στέλνοντας τους το γνωστό του σαρδόνιο χαμόγελο.
