Για πρώτη φορά υπάρχει η αίσθηση ότι όσο κι αν ο Τύπος θεωρεί ότι τα πάθη ανεβαίνουν ενόψει προεκλογικής περιόδου, ουδείς διαπιστώνει στην κοινωνία ότι ο Έλληνας πολίτης βιάζεται για την ιερότερη στιγμή της Δημοκρατίας: Τις εκλογές. Όσο κι αν η αντιπολίτευση δηλητηριάζει την πολιτική ζωή με τις «αποκαλύψεις» και τις σκιές που προκλήθηκαν από τις παρακολουθήσεις, οι τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης, διαπιστώνουν ότι οι υποκλοπές για παράδειγμα, είναι τέταρτο ή πέμπτο ζήτημα στην ατζέντα των ανησυχιών της κοινής γνώμης. Πρώτα στη λίστα είναι η ακρίβεια και ο πληθωρισμός με ότι αυτά συνεπάγονται, ακολουθούν τα ελληνοτουρκικά και μετά όλα τα άλλα. Τι έγινε; Έχει αφυδατωθεί ο Έλληνας; Σε καμία περίπτωση. Απλώς, ουδείς μπορεί να διακρίνει το που βρίσκεται η αλήθεια και το που το ψέμα. Ακόμα και η ερευνητική δημοσιογραφία θολώνει αντί να αποκαλύπτει. Το αν ο αρχηγός του στρατού αγόρασε ένα σπίτι με δανεικά ή με λεφτά από κάποια κληρονομιά ακόμα – ακόμα και αν κέρδισε στο «στοίχημα» ποσώς ενδιαφέρει τον απλό Έλληνα που σκέφτεται, παρά την καλοκαιρία αν το βράδυ θα ανάψει το air condition για να… σπάσει η υγρασία. Το αν υπάρχουν ευθύνες της κυβέρνησης, ναι στο βαθμό που η καθημερινότητά του και το κόστος διαβίωσης είναι αφόρητα. Προφανώς και έχουμε ξεφύγει από τις σφόδρα φορτισμένες πολιτικά δεκαετίες του ’80 και του ’90. Τότε αρκούσε το πρωτοσέλιδο μιας εφημερίδας για γίνει σάλος. Τότε όμως, η χώρα ζούσε τη μεγαλύτερή της ανάπτυξη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι εκείνη η  fake πραγματικότητα οδήγησε στη συνέχεια στην καταστροφή και τη χρεοκοπία του 2010. Τώρα συμβαίνει το ακριβώς ανάποδο. Σκάνδαλα μεν, αλλά ο βασικός μισθός δεν είναι καν στα 750 ευρώ. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν να πάρουν αύξηση πριν από τα μνημόνια. Καλά – καλά δεν υπάρχουν εφημερίδες σήμερα. Δεν υπάρχουν εκδότες. Η πραγματικότητα, η «είδηση», αλήθεια ή ψέματα, ψεκασμένη ή μη, ξεδιπλώνεται από το άγγιγμα του δείκτη και το πέρασμά του πάνω από την οθόνη του κινητού.

Κάποτε συγκινούσαν τα… πάμπερς. Τότε, είχαμε λεφτά, έμεναν χρήματα στο πορτοφόλι. Τώρα έχουμε σκάνδαλα, αλλά δεν έχουμε λεφτά!

Πράγματι το πώς αλλάζουν οι καιροί, είναι εντυπωσιακό για τη γενιά των 40 – 50.

Το αποκαρδιωτικό δε, είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Και πάλι ανατρέχοντας στις δημοσκοπήσεις και στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα έκανε καλύτερα ή χειρότερα από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η απάντηση είναι αφοπλιστική. Χειρότερα, λέει η δημοσκόπηση θα τα έκανε μία κυβέρνηση Τσίπρα και μάλιστα με ποσοστό αυξημένο σε σχέση με προηγούμενη μέτρηση!

Τι μας λένε όλα αυτά;

Για όποιον παρακολουθεί την οικονομία θα δει ότι οι ξένοι αναλυτές δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην πολιτική σταθερότητα σε αυτή τη χώρα που δοκιμάστηκε με τραγικό τρόπο την προηγούμενη δεκαετία. Για πρώτη φορά έχουμε κυβέρνηση πουολοκληρώνει τη θητεία της εν μέσω ηρεμίας. Κάτι που έχει να συμβεί από τα χρόνια στο Μαξίμου του Κώστα Σημίτη…