Η Ευρώπη σέρνεται εδώ και καιρό σε έναν ιδιότυπο εμφύλιο αλλά οι ηγεσίες της είναι ανίκανες να τον αποτρέψουν... Οι «δημοκρατικές, ανοιχτές κοινωνίες» παγιδεύονται ανάμεσα σε εκείνους στα δύο στρατόπεδα που τις βλέπουν σαν εχθρό τους, είτε πρόκειται για τους φανατικούς ισλαμιστές που θέλουν να κάνουν τον τρόμο καθημερινότητά μας, είτε για εκείνους που τρίβουν τα χέρια τους, αφού αυτή η απειλή ευνοεί πλέον τη μετάβαση σε ένα μόνιμο καθεστώς αστυνομοκρατίας και στρατιωτικού νόμου. Χθες ήταν το Παρίσι, σήμερα οι Βρυξέλλες, αύριο ποιός ξέρει ποιά πόλη. Η ζωή μας αλλάζει ολοένα προς το χειρότερο, μοιάζει με ένα διαρκές θρίλερ, με αγώνα επιβίωσης.
Οι «στρατόκαυλοι» κάθε είδους, οι επίδοξοι σύγχρονοι ταγματασφαλίτες, οι προβοκάτορες, οι μυστικές υπηρεσίες, οι επιχειρήσεις που πουλάνε «ασφάλεια» κάθε προέλευσης, ετοιμάζονται για το επόμενο μεγάλο φαγοπότι. Κανείς δεν είχε όρεξη να ασχοληθεί με το φιτίλι, που σιγόκαιγε σε μια σειρά από γειτονιές στις περισότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Οι συλλήψεις των τελευταίων μηνών αποδεικνύουν, ότι οι μαχητές, που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για να τιμωρήσουν τον τρόπο ζωής μας είχαν τις περισσότερες φορές μεγαλώσει ανάμεσά μας. Μέσα στα γκέτο και στις στρατιές των απόκληρων, που μεγάλωναν είναι εύκολο να σπείρεις τον φανατισμό και να θερίσεις ετοιμοθάνατους καμικάζι. Και αυτό τον τυφλό φανατισμό δε μπορείς να τον αντιμετωπίσεις όσα αστυνομικά μέτρα και να πάρεις, όσες κάμερες και να κρεμάσεις στα σταυροδρόμια, όσες περιπόλους και να στείλεις στους δρόμους, όσα τηλέφωνα και να παρακολουθήσεις, αν αδιαφορείς για τις πραγματικές αιτίες αυτού του μίσους.
Είναι η ίδια αδιαφορία που βλέπουμε και τώρα στο προσφυγικό. Κανένας Ευρωπαίος «ηγέτης» δεν είναι έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες του για τους πολέμους, που διέλυσαν ολόκληρα κράτη και γέννησαν ολόκληρες «σειρές» μαχητών. Κανένας δεν ενδιαφέρεται για μια πραγματική ειρήνευση και συμφιλίωση. Οι «Ευρωπαίοι» αφελώς πίστευαν ότι μπορούν να κρατήσουν τον πόλεμο μακριά τους, κλεισμένοι απλά στο καβούκι τους. Αυτή θα είναι και τώρα η αντίδρασή τους. Ξεχάστε το Σένγκεν, ξεχάστε τα ανοιχτά σύνορα, ξεχάστε την ανεμελιά του «Ευρωπαίου». Κατάφεραν να μας βάλουν σε πόλεμο. Η Δημοκρατία αμήχανη και παραζαλισμένη απλά παρακολουθεί αυτούς, που συναγωνίζονται για το ποιός θα την αποτελειώσει πρώτος.
