Στην εύκολη λύση  των φόρων καταλήγει για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση, χωρίς να συνειδητοποιεί  ότι έτσι διογκώνει το πρόβλημα αντί να το λύνει.

Η νέα φοροκαταιγίδα, που ακολουθεί το ασφαλιστικό και το φορολογικό, ακούει στο όνομα των έμμεσων φόρων, στην αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και στην αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα για τη συγκέντρωση των τελευταίων 1,8 δισ. ευρώ, από το συνολικό, πρώτο πακέτο των 5,4 δισ. ευρώ.

Δεν είναι μόνον ο κοινωνικά άδικος χαρακτήρας των μέτρων, γιατί οι έμμεσοι φόροι πλήττουν περισσότερα τα χαμηλά εισοδήματα από τα υψηλά. Ούτε ότι πολλές φορές δεν πετυχαίνουν τον δημοσιονομικό τους στόχο, αφού απλά η κατανάλωση μειώνεται και έτσι δεν εισπράττονται τα έσοδα. Είναι και ο βαθιά αντιαναπτυξιακός τους χαρακτήρας. Ειδικά η φορολογία  στα καύσιμα ανεβάζει το κόστος σε σχεδόν όλη τη γκάμμα των προϊόντων, από τα αγροτικά ως τα βιομηχανικά και τις υπηρεσίες, είτε προορίζονται για την εγχώρια αγορά είτε για το εξωτερικό.

Το αποτέλεσμα είναι να υποσκάπτεται η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων και εξαγωγών, να πλήττονται οι μεταφορές  και να αυξάνονται τα ελλείμματα. 

Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο, που πνίγει την ήδη υπερφορολογημένη ελληνική οικονομία, εξανεμίζοντας τις όποιες λιγοστές ελπίδες για ανάπτυξη.