H ιταλική Snam είναι ο leader της κοινοπραξίας των 4 Ευρωπαίων Διαχειριστών που εξέφρασε ενδιαφέρον για την εξαγορά του 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ, όπως ανέφεραν έγκυρες πηγές. 

Στην κοινοπραξία η Snam μετέχει με 50% και οι υπόλοιπες τρεις εταιρίες, η βελγική  Fluxys, η ολλανδική Gasunie και η ισπανική Enagas μοιράζονται το υπόλοιπο 50%, με ποσοστά της τάξης του 16,66 % η κάθε μία, πρόσθεσαν οι ίδιοι κύκλοι.

Συνολικά στον διαγωνισμό συμμετείχαν έξι σχήματα. 

Η Snam είχε ενδιαφερθεί για τον ΔΕΣΦΑ από τον προηγούμενο διαγωνισμό, όταν ανέκυψε το θέμα της μείωσης του ποσοστού της Socar και ήταν η εταιρία που είχε διαπραγματευτεί με τους Αζέρους για να αγοράσει τουλάχιστον το 17% της συμμετοχής που θα αποκτούσαν στον ελληνικό διαχειριστή της αγοράς αερίου, ενώ μάλλον θα έπαιρναν και το μάνατζμεντ. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την ακύρωση  του πρώτου διαγωνισμού ως την επαναπροκήρυξή του οι Ιταλοί, που διαχειρίζονται το δίκτυο της γειτονικής χώρας, δεν έπαψαν να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για τον ΔΕΣΦΑ. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγες ημέρες πριν τη λήξη της προθεσμίας για τις κατ’ αρχήν προσφορές, ο διευθύνων σύμβουλος της  Snam, Marco Alvera, είχε δηλώσει σε αναλυτές ότι ανέμενε έντονο ανταγωνισμό για τις μετοχές του ΔΕΣΦΑ, δεδομένης της στρατηγικής θέσης  της Ελλάδας. Παράγοντες της αγοράς τόνιζαν  ότι το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον για τον Διαχειριστή σε συνδυασμό με την αύξηση της ζήτησης αερίου αποτελούν θετικές ενδείξεις για τη φιλοδοξία  της Ελλάδας να αναδειχθεί σε περιφερειακό κέντρο διαμετακόμισης αερίου. 

Ο στόχος για τη δημιουργία gas hub στη χώρα έχει ενισχυθεί από την κατασκευή του αγωγού Transadriatic Pipeline, TAP, ο οποίος από το 2020 θα μεταφέρει αζέρικο αέριο στην Ευρώπη, το οποίο θα παραλαμβάνει στα ελληνο-τουρκικά σύνορα από τον αγωγό ΤΑΝΑΡ. Στη συνέχεια το αέριο μέσω του ΤΑΡ θα μεταφέρεται στην Αλβανία και από εκεί με υποβρύχια διασύνδεση στις ακτές της Ιταλίας.

Πρόσφατα η Snam, η οποία είναι και ένας από τους μετόχους του ΤΑΡ, έλαβε την επίσημη έγκριση από την ιταλική κυβέρνηση για την διασύνδεση με τον ΤΑΡ στο ιταλικό έδαφος. Ας σημειωθεί ότι οι δύο από τους εταίρους της στην κοινοπραξία για τον ΔΕΣΦΑ, η Fluxys και η Enagas, είναι επίσης μέτοχοι του ΤΑΡ.

Τον ΤΑΡ θα συμπληρώσει ο αγωγός IGB (Eλλάδα- Βουλγαρία), για τον οποίο τα έργα κατασκευής αναμένεται να ξεκινήσουν στο τέλος του χρόνου ή στις αρχές του επόμενου, ώστε να είναι λειτουργικός το 2020, εξασφαλίζοντας για πρώτη φορά στη Βουλγαρία την πρόσβαση σε μη ρωσικής προέλευσης αέριο. Παράλληλα σχεδιάζεται το FSRU, ο πλωτός σταθμός υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη, ώστε το σύστημα να τροφοδοτείται και με LNG από τρίτες πηγές, ενώ προχωρούν - έστω και με καθυστέρηση- τα έργα για την αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων LNG του ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα.

Από εκεί και πέρα στο τραπέζι βρίσκονται και άλλες διασυνδέσεις , από την επιμήκυνση του IGB σε Κάθετο Διάδρομο ως τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και άλλες χώρες, ως τον Turkish Stream, τον ρωσικών συμφερόντων αγωγό που μπορεί να επεκταθεί σε Ελλάδα-Ιταλία και τον αγωγό EastMed, από τα ισραηλινά και κυπριακά offshore κοιτάσματα αερίου ως την Κρήτη, την ηπειρωτική χώρα και κατόπιν την Ιταλία. 

Στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για τον ΔΕΣΦΑ εκδήλωσαν επίσης ενδιαφέρον  η ισπανική Regasificadora del Noroeste, η Macquarie Infrastructure and Real Assets (Europe) Limited με έδρα τη Βρετανία, η ρουμανική Transgas S.A. σε κοινό σχήμα με τη γαλλική GRTgaz S.A, η  Integrated Utility Services Inc. (INTUS), συμφερόντων ελληνο-αμερικανών  επιχειρηματιών και η εταιρία συμβούλων από το  Κατάρ,   Powerglobe LLC.

Στόχος του ΤΑΙΠΕΔ, που διενεργεί τον διαγωνισμό, είναι στις 31 Αυγούστου να έχει ολοκληρώσει τη short list με τις εταιρίες που θα προκριθούν στο δεύτερο γύρο, προκειμένου ως το τέλος του χρόνου να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία.