Ένα παρασκηνιακό παχνίδι με πολιτικές, οικονομικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις παίζεται γύρω από την ολοκλήρωση της πώλησης του 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ, με τις φήμες για τον νικητή του διαγωνισμού και το τίμημα να “δίνουν και να παίρνουν” , όσο καθυστερεί το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών.
Ενώ ακόμα, περίπου 40 ημέρες μετά την κατάθεση των προσφορών, η διαδικασία βρίσκεται στη συλλογή των διευκρινιστικών στοιχείων- απαντήσεων από τους δύο μονομάχους, κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας “πληροφορίες” γύρω από το τίμημα και την επικρατέστερη κοινοπραξία.
Παράλληλα στα δημοσιογραφικά γραφεία κυκλοφορούν σενάρια για τις πολιτικούς “συμμάχους” της κάθε πλευράς και τις πιέσεις που ασκούν στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό για να προωθήσουν την προσφορά τους.
Το 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ διεκδικούν δύο επιχειρηματικά σχήματα, η κοινοπραξία των εταιριών Snam (Ιταλία), Fluxys (Βέλγιο) και Enagas (Ισπανία) με επικεφαλής την Snam και η κοινοπραξία με την ισπανική Reganosa, τη ρουμανική Transgaz και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD).
Στις φήμες που επί αρκετές εβδομάδες φέρουν το σχήμα υπό την Snam ως το επικρατέστερο, με τη στήριξη μάλιστα Ευρωπαίων και Αμερικανών, έρχονται να απαντήσουν άλλα σχόλια, που υπογραμμίζουν τη συμμετοχή της EBRD στη δεύτερη κοινοπραξία αλλά και της ρουμανικής Transgaz και του ρόλου που θα μπορούσαν να παίξουν οι Ρουμάνοι στην ανάπτυξη του λεγόμενου “Κάθετου Διαδρόμου”, της επιμέρους σύνδεσης δηλαδή των εθνικών αγωγών αερίου από την Ελλάδα ως τη Ρουμανία- Ουγγαρία και πιθανόν την Αυστρία και τις χώρες της Βαλτικής. Τονίζουν μάλιστα τη σημασία που αποδίδουν οι Βρυξέλλες στο πρότζεκτ αυτό.
Στα “ατού” της άλλης κοινοπραξίας, υπό τη Snam, έρχεται το γεγονός ότι οι τρεις εταιρίες που την απαρτίζουν είναι ταυτόχρονα και μέτοχοι της κοινοπραξίας που κατασκευάζει τον αγωγό Transadriatic Pipeline- TAP-, και οι συνέργειες που θα μπορούσαν να υπάρξουν στο μέλλον με το ιταλικό σύστημα, αφού η Snam είναι ο Διαχειριστής αερίου της γειτονικής χώρας.
Οι πιο ψύχραιμες φωνές πάντως εφιστούν την προσοχή στο άνοιγμα των οικονομικών προσφορών- για το οποίο ούτε είχε, ούτε έχει καθοριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία- και θα γίνει όποτε τελειώσει ο κύκλος των ερωτο-απαντήσεων, καθώς και στον όρο του 15%. Ο όρος αυτός προβλέπει ότι σε περίπτωση που η διαφορά μεταξύ των δύο τιμημάτων υπερβαίνει το 15% τότε νικητής αναδεικνύεται ο διεκδικητής που προσέφερε τα περισσότερα. Αν όμως η διαφορά είναι μικρότερη του 15% τότε οι δύο υποψήφιοι καλούνται να καταθέσουν βελτιωτικές προσφορές- χωρίς να γνωρίζουν μάλιστα το τίμημα που πρόσφερε ο αντίπαλος, χωρίς να αποκλείεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις να υπάρξει και τρίτος γύρος.
