Οι μαζικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), σε τεχνολογίες αποθήκευσης όπως η αντλησιοταμίευση και σε συστήματα διασυνδέσεων είναι απαραίτητες προκειμένου η χώρα να πετύχει τους στόχους για τη διείσδυση των ΑΠΕ, τόνισε ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ (ΕΣΗΑΠΕ) Γιώργος Περιστέρης, σε συνέντευξη Τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου.

 «Οι τρεις αυτές κατηγορίες αποτελούν ένα ενιαίο και συμπληρωματικό σύνολο, το οποίο αθροιστικά μπορεί να ξεπεράσει τα επόμενα πέντε χρόνια τα 8 δισ. ευρώ σε επενδύσεις, αθροίζοντας στο ΑΕΠ 1,5% πρόσθετη ανάπτυξη στη διάρκεια της αντίστοιχης περιόδου και δημιουργώντας τις βάσεις για να γίνει η Ελλάδα στη δεκαετία του 2030 για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της καθαρός εξαγωγέας ενέργειας και ‘μπαταρία’ του ευρωπαϊκού νότου, που είναι στο σύνολό του σχεδόν μεγάλος εισαγωγέας ενέργειας» τόνισε ο Γ. Περιστέρης.

«Δυστυχώς, μία προσπάθεια που είχαμε ξεκινήσει το 2010 για τα θαλάσσια αιολικά σταμάτησε με απόφαση της τότε κυβέρνησης, όμως η τεχνολογική πρόοδος που έχει μεσολαβήσει στο μεταξύ επαναφέρει και την αξιοποίηση του θαλάσσιου αιολικού δυναμικού στο προσκήνιο.  Ελπίζουμε ότι μετά τις εκλογές, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, θα βάλει στην κορυφή των προτεραιοτήτων της την προώθηση των επενδύσεων σε ΑΠΕ, Αποθήκευση και Διασυνδέσεις. Το λέω αυτό, γιατί δυστυχώς, μέχρι σήμερα, η ελληνική πολιτεία, παρά τις επιμέρους προσπάθειες, δεν έχει ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες κι απαιτήσεις των καιρών.  Οι διασυνδέσεις έχουν καθυστερήσει δραματικά με σημαντικότατες συνέπειες, οικονομικές και περιβαλλοντικές. Π.χ. η Κρήτη κινδυνεύει να μείνει χωρίς ρεύμα, ενώ όλοι οι αρμόδιοι γνώριζαν εδώ και πολλά χρόνια ότι θα φτάναμε στο σημερινό αδιέξοδο. Την ίδια στιγμή, οι καταναλωτές πληρώνουν μέσω των ΥΚΩ τεράστια ποσά ετησίως, λόγω της έλλειψης των διασυνδέσεων» υπογράμμισε.
Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που διοργάνωσαν ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ (ΕΣΗΑΠΕ) και η Ελληνική Επιστημονική Ένωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) τονίστηκε, μεταξύ άλλων, πως στις πρόσφατες ευρωεκλογές, το «πράσινο κύμα» αποτέλεσε μία μικρή έκπληξη. Οι πολίτες διέψευσαν τις ανησυχίες για τη μεγάλη άνοδο του ευρωσκεπτικισμού και του λαϊκισμού και στράφηκαν προς θετικές απαντήσεις στα προβλήματα, γεγονός που συνιστά μια πολιτική μεταβολή.

Οι ομιλητές τόνισαν επίσης πως:

    Η  Ελλάδα ακολουθεί έως σήμερα μια αντιφατική πολιτική. Έχει θέσει στόχους ΑΠΕ για το 2030 αλλά δεν έχει καταρτίσει ένα σαφές και συγκεκριμένο σχέδιο δράσης για την παρακολούθηση της πορείας επίτευξης αυτών των στόχων. Ταυτόχρονα, επιμένει σε μια ήπια προσαρμογή του ενεργειακού της συστήματος η οποία απέχει από το να είναι συμβατή με τη Συμφωνία του Παρισιού για περιορισμό της αύξησης θερμοκρασίας αρκετά κάτω από δύο βαθμούς Κελσίου. Η πολιτική αυτή αγνοεί το γεγονός ότι η αιολική ενέργεια, όπως και άλλες Α.Π.Ε. είναι σήμερα η φθηνότερη μορφή ηλεκτροπαραγωγής.
    Η πολιτική της ήπιας προσαρμογής θα αποτύχει με αρνητικές συνέπειες για το Περιβάλλον και την Οικονομία. Αντί να πελαγοδρομεί, η Ελλάδα πρέπει να καθορίσει τον τρόπο και το χρόνο που θα επιτύχει την αξιοποίηση του 100% βεβαιωμένου ενεργειακού της πόρου, που είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ιδιαίτερα η αιολική ενέργεια. Απαιτείται συγκεκριμένος ενεργειακός σχεδιασμός που θα περιλαμβάνει:

A] Προτεραιότητα στις πολύ μεγάλες επενδύσεις που είναι απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων.  Μεγάλα αιολικά πάρκα, χερσαία και θαλάσσια. Αυτό απαιτεί:

    Ξεκάθαρο, αντικειμενικό και απλό αδειοδοτικό πλαίσιο με αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορικής και GIS.
    Συγκεκριμένο πρόγραμμα διαγωνισμών που θα καθορίζεται με βάση τις ανάγκες επίτευξης των στόχων.
    Αποσαφήνιση του καθεστώτος αποζημίωσης των ειδικών έργων (όπως π.χ. αυτών με υποθαλάσσιες διασυνδέσεις)
    Αξιοποίηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τον καθορισμό της αποζημίωσης με κατά περίπτωση απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (individual notification) για έργα άνω των 250MW, αλλά και μείωση του ορίου αυτού ώστε να ανταποκρίνεται στα Ελληνικά δεδομένα.

Β] Προώθηση μεγάλων επενδύσεων αποθήκευσης ενέργειας ώστε να μεγιστοποιηθούν τα περιθώρια διείσδυσης Α.Π.Ε. Αυτό απαιτεί:

    Αποσαφήνιση του καθεστώτος αποζημίωσης των επενδύσεων αυτών
    Κατά προτεραιότητα πρόσβασή τους, σε συνδυασμό με τις Α.Π.Ε. και τη διαχείριση ζήτησης, στο μηχανισμό επάρκειας ισχύος

Γ] Πιο φιλόδοξο πρόγραμμα εγχώριων και διεθνών διασυνδέσεων. Έτσι θα μεγιστοποιηθεί η αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού Α.Π.Ε. που θα αποκτήσει εξαγωγικό χαρακτήρα προς όφελος της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής.

Δ] Εξηλεκτρισμός των τομέων της οικονομίας.

Είναι θετικό που η ηλεκτροκίνηση αναδείχθηκε σε πολιτική προτεραιότητα το προηγούμενο φθινόπωρο. Μετά τις εκλογές η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε πράξεις. Ταυτόχρονα απαιτούνται συγκεκριμένες πολιτικές για τον εξηλεκτρισμό της ψύξης-θέρμανσης, των βιομηχανικών διαδικασιών και γενικά για την προώθηση των Power-to-X τεχνολογιών.

Ε] Ταχύτερη και συγκροτημένη προώθηση της απελευθέρωσης και της λειτουργίας της νέας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που θα επιτρέψει την ισότιμη και αποτελεσματική ενσωμάτωση των Α.Π.Ε. σε αυτή.

ΣΤ] Συγκροτημένες δράσεις σε ένα ευρύ πλέγμα ενεργειακών πολιτικών που περιλαμβάνουν τη διαχείριση ζήτησης, τα έξυπνα δίκτυα, την εξοικονόμηση ενέργειας τις αποκεντρωμένες μονάδες αποθήκευσης, τα αυτόνομα νησιά, την αξιοποίηση της πληροφορικής.

Οι ομιλητές τόνισαν επίσης πως αναμένουν η νέα κυβέρνηση να εργαστεί αμέσως μετά τις εκλογέςσκληρά και σε στενή συνεργασία με τον κλάδο για να οριστικοποιήσει και συγκεκριμενοποιήσει το σχέδιο της για την αιολική ενέργεια και τις Α.Π.Ε. για την επόμενη δεκαετία, και να προβεί αμέσως σε μερικές απλές και συμβολικές κινήσεις που θα εκπέμψουν το μήνυμα ότι αφουγκράζεται την αγορά και γνωρίζει τα προβλήματα.

Τέλος, ζήτησαν να καταργηθεί εντός Ιουλίου το τέλος διατήρησης αδειών παραγωγής, διότι πρόκειται πλέον για μια παράλογη φορολόγηση που θέτει ποινές τις επιχειρήσεις για τα εμπόδια και τις καθυστερήσεις που το ίδιο το κράτος τους θέτει. Η συμβολική αυτή ενέργεια θα σημαίνει ότι η κυβέρνηση προτίθεται να λάβει και όλα τα άλλα -όχι τόσο απλά και προφανή- μέτρα, ώστε να απελευθερώσει τις επιχειρήσεις και τον επιστημονικό κόσμο που απασχολούν, από το σφιχτό εναγκαλισμό της γραφειοκρατίας.