Ρόλο κλειδί φαίνεται ότι έχουν αμερικανικές και γαλλικές εταιρίες στις εξελίξεις με τον αγωγό Ελλαδας – Βουλγαρίας (IGB) και το τερματικό υγροποιημένου αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη. Ηδη η αμερικανική Cheniere και η γαλλική Engie, όπως μετονομάστηκε τον Απρίλιο η  Gas De France -Suez, έχουν έλθει σε επαφή με τις αρμόδιες βουλγαρικές αρχές για την πώληση αερίου στη γειτονική χώρα από το 2016. Παράλληλα η Cheniere έχει υπογράψει συμβόλαια προμήθειας αερίου τόσο με την Engie όσο και με την γαλλική ΕdF, τη μητρική εταιρία της Edison, η οποία συμμετέχει στο πρότζεκτ του αγωγού IGB.

 Η είσοδος στη βουλγαρική αγορά αερίου είναι  το μεγάλο στοίχημα για την υλοποίηση του  IGB, αφού μέχρι πρόσφατα τα δύο market test  που έγιναν  για να διερευνηθεί το εμπορικό ενδιαφέρον για αέριο από τον ελληνο-βουλγαρικο αγωγό είχαν πενιχρά αποτελέσματα.

Η Cheniere είναι η αμερικανική εταιρία που εκδήλωσε  ενδιαφέρον να δεσμεύσει χωρητικότητα στον IGB και ενδεχομένως να αποκτήσει και πιο ενεργό ρόλο στον αγωγό όπως αποκάλυψε κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Περιβάλλοντος – Ενέργειας. Στελέχη της εταιρίας πρόκειται να επισκεφθούν την ερχόμενη  εβδομάδα την Αθήνα, όπου θα έχουν επαφές με αξιωματούχους του  υπουργείου και εκπροσώπους της ΔΕΠΑ και της Gastrade του ομίλου Κοπελούζου, αφού η Cheniere.  αναμένεται να συνεργαστεί με τις δύο ελληνικές εταιρίες στην ανάπτυξη του τερματικού υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης.

Στόχος της Cheniere, που είναι ο πρώτος εξαγωγέας σχιστολιθικού αερίου (shale gas) από τις ΗΠΑ είναι να εξάγει στην Ευρώπη το 50% του αερίου της και ήδη τους τελευταίους μήνες έχει προβεί σε σειρά συμφωνιών με ευρωπαϊκές εταιρίες για την μακροχρόνια προμήθειά τους με αμερικάνικο LNG, προερχόμενο από τα σχιστολιθικά κοιτάσματα των ΗΠΑ.

Η Εngie θα προμηθεύεται ως και 12 φορτία LNG το χρόνο από τη Cheniere, τα οποία θα παραδίδονται στις εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης του Montoir-de- Bretagne από τα νέα τερματικά  LNG που κατασκευάζει η  Cheniere στο Sabine Pass και το  Corpus Christi στις ΗΠΑ. Η τιμή των φορτίων LNG   θα διαμορφώνεται με βάση τους δείκτες της Βορείου Ευρώπης. Οι παραδόσεις θα ξεκινήσουν το 2018 και θα ολοκληρωθούν σε 5 χρόνια, ενώ το LNG θα μπορεί να αποστέλλεται εναλλακτικά σε άλλα τερματικά στην Ευρώπη.

Ας σημειωθεί ότι η Engie είναι από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς LNG στην Ευρώπη και ήδη εξάγει αέριο από τις δικές της εγκαταστάσεις.

Ανάλογες συμφωνίες η Cheniere έχει κάνει και με άλλες εταιρίες, μεταξύ των οποίων και με τη γαλλική EdF για την παράδοση 26 φορτίων (περίπου 100 εκατ. ΜΜBTU ή 29, 3  εκατ. Mwh) μέχρι το 2018. Το φορτία θα ξεκινούν από το Sabine Pass, το νέο τερματικό στα σύνορα Τέξας και Λουιζιάνα, που θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει στο τέλος του χρόνου και θα καταλήγουν στις εγκαταστάσεις της EdF στη Δουνκέρκη, στη Β. Γαλλία.

Εν τω μεταξύ, τον  Οκτώβριο του 2016 αναμένεται να αρχίσουν οι εργασίες κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB), για τον οποίο υπογράφηκε χθες στη Σόφια η Τελική Επενδυτική Συμφωνία. Στόχος είναι να λειτουργήσει στα τέλη του δεύτερου εξαμήνου του 2018.  δ

Ο μήκους 180 χλμ αγωγός, εκ των οποίων τα 30 χλμ θα περνούν από ελληνικό έδαφος , αποτελεί σχέδιο κοινής εταιρίας 50-50 , που έχουν συστήσει η “Poseidon” με μετόχους τη ΔΕΠΑ και την Edison με 50% η κάθε μία  και η BEH, η κρατική εταιρία ενεργειακού χαρτοφυλακίου της Βουλγαρίας. Ο αγωγός θα μεταφέρει  σε πρώτη φάση περί τα 3 δισ. κμ αερίου ετησίως. Το κόστος του IGB υπολογίζεται σε  περίπου 220 εκατ. ευρώ και έχει εξασφαλιστεί  χρηματοδότηση από την  ΕΕ  45 εκατ. ευρώ.  

Πολύ σύντομα δρομολογείται και το νέο μάρκετ τεστ για τον αγωγό, με τον υπουργό Περιβάλλοντος – Ενέργειας Πάνο Σκουρλέτη να φαίνεται αισιόδοξος αυτή τη φορά. .“Είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα λυθεί το θέμα της βιωσιμότητας του ΙGB”, δήλωσε χθες στη Σόφια,  στο περιθώριο της τελετής υπογραφής της συμφωνίας. Η διπλωματική κινητικότητα της Ουάσινγκτον και το ενδιαφέρον μεγάλων εταιριών φαίνεται ότι άλλαξαν τα δεδομένα για τον IGB