"Η διάλυση της Ευρωζώνης φθάνει όλο και πιο κοντά. Οι πιο ευάλωτες χώρες είναι η Ιταλία, Γαλλία, Πορτογαλία και Ελλάδα. Εκτιμώ ότι εντός του επόμενου 18μηνου μία εξ αυτών θα έχει εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ. Και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση ή διαδικασία διαπραγματεύσεων". Την παραπάνω άποψη εκφράζει ο Jim Mellon, επικεφαλής της Burnbrae Group, επενδυτικού ομίλου, ο οποίος διαθέτει ένα ιδιαίτερα ισχυρό αλλά και με ευρεία διάρθρωση χαρτοφυλάκιο.
Η Ελλάδα, λοιπόν, και το ενδεχόμενο του Grexit επανέρχεται στο προσκήνιο, ως ένα «καυτό σημείο» που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε διάλυση της Ευρωζώνης, παρά το μικρό μέγεθος της οικονομίας της χώρας μας και σε μία περίοδο που, για μία ακόμη φορά, η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των θεσμών προκειμένου να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, να εκταμιευθεί μία ακόμη δόση και πιθανώς να δοθεί μία ανάσα στην πραγματική οικονομία.
Η ελληνική κρίση, η οποία μοιάζει να αποτελεί τον μόνιμο πονοκέφαλο της Ευρώπης, περιλαμβάνεται μεταξύ των τριών σεναρίων που παρουσίασε σήμερα το Bloomberg και μπορούν να αποτελέσουν την αρχή της εξαφάνισης της ζώνης του ευρώ. Μάλιστα οι ειδικοί εκτιμούν ότι η πιθανότητα αυτό το δυσμενές σενάριο να καταστεί πραγματικότητα φθάνει στο 50%, δηλαδή σε ένα ποσοστό που κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει ως αμελητέο.
Άλλωστε το ίδιο φρόντισε να θυμίσει, μόλις χθες, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, ο οποίος μας ξεκαθάρισε ότι το Grexit δεν έχει απομακρυνθεί, αλλά -πιθανώς θέλοντας να εμφανιστεί λίγο πιο... ευγενής- φρόντισε να προσθέσει ότι «είναι στη διακριτική ευχέρεια των Ελλήνων να αποφασίσουν εάν θέλουν ή όχι να παραμείνουν στο ευρώ».
Στο σενάριο του πρακτορείου -το οποίο, πάντως, θυμίζει αρκετά... μέρες του 2015- η εξέλιξη της όλης υπόθεσης, έχει ως ακολούθως:
α. Οι πιστωτές ασκούν όλο και ισχυρότερες πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση για περαιτέρω μείωση των συντάξεων. Αυτή τη φορά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν... υποκύπτει και οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, υποστηρίζοντας ότι οι απαιτήσεις των δανειστών δεν περιλαμβάνονται σε όσα έχει υπογράψει η χώρα στο τρίτο μνημόνιο.
β. Η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα εκλαμβάνεται ως... υγιής αντίδραση από τους Έλληνες ψηφοφόρους, με αποτέλεσμα να κατορθώσει εκ νέου να κερδίσει τις εκλογές και αυτή τη φορά να εκπληρώσει -σε πλήρη αντίθεση με τα όσα έχει πράξει από τον Ιούλιο του 2015 έως και σήμερα – την υπόσχεσή του και να καταργήσει τη λιτότητα.
γ. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις -υπό τον φόβο ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει «παράδειγμα προς μίμηση» και από άλλους – σκληραίνουν περαιτέρω τη στάση τους έναντι της χώρας, με τον Τσίπρα να μετατρέπεται, εκ νέου, σε μία διόλου συμπαθητική φυσιογνωμία στην Ευρώπη.
δ. Αυτή τη φορά η Ελλάδα αρνείται να υποκύψει στις πιέσεις των δανειστών, κηρύσσει χρεοκοπία, μην αποπληρώνοντας τα δάνεια που οφείλει στην ΕΚΤ (σ.σ.: το σύνολό τους ξεπερνά τα 3,27 δισ. ευρώ και θα πρέπει να αποπληρωθούν στις 20 Ιουλίου), με αποτέλεσμα η ΕΚΤ να «κόψει το οξυγόνο» στις ελληνικές τράπεζες.
ε. Η «απάντηση» της ελληνικής κυβέρνησης στην παραπάνω απόφαση είναι να μετατρέψει τις καταθέσεις σε... υποσχετικές (τα περίφημα IOUs, του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη), με δεδομένο ότι τόσο το κράτος όσο και οι επιχειρήσεις «στεγνώνουν» από μετρητά. Ακολουθεί η υιοθέτηση νέου νομίσματος.
στ. Η Ελλάδα, με δεδομένα όλα τα παραπάνω, βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης.
