Νέος φόρος εν όψει στο ενεργειακό πεδίο, με σκοπό να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας από τους τελικούς καταναλωτές, για 7 χρόνια, από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Προβλέπεται στο νομοσχέδιο που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση, μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 2014, για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και με το οποίο ενσωματώνεται στο Ελληνικό Δίκαιο η σχετική Οδηγία 2012/27/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα ορίζεται η επιβολή φόρων στην ενέργεια ή στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), ως μέσο για τη μείωση της κατανάλωσης κατά την τελική χρήση.

Οι επιβαρύνσεις αν και δεν προσδιορίζονται στο σ/ν, θα επιβληθούν, συμπληρωματικά με άλλα μέτρα, στους διανομείς ενέργειας ή και τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας ή και τους διανομείς καυσίμων κίνησης ή τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης καυσίμων κίνησης, που λειτουργούν σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας, προκειμένου να τους μετακυλίσουν στους τελικούς καταναλωτές.

Απώτερος στόχος είναι η ποσότητα νέων εξοικονομήσεων ενέργειας που θα πραγματοποιείται ετησίως, αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2014 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2020 να ισοδυναμεί τουλάχιστον με το 1,5% των κατ’ όγκο ετήσιων πωλήσεων ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές όλων των διανομέων ενέργειας είτε όλων των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας. Το ποσοστό μείωσης κατά 1,5% υπολογίζεται στο μέσο όρο των τριών (3) τελευταίων ετών πριν από την 1η Ιανουαρίου 2013. Πέραν, όμως της επιβολής φόρων στην ενέργεια, προβλέπονται, χωρίς να προσδιορίζονται, και μέσα χρηματοδότησης ή φορολογικά κίνητρα που οδηγούν στην εφαρμογή ενεργειακά αποδοτικής τεχνολογίας ή τεχνικών και έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά την τελική χρήση.

 Ακόμη, το ν/σ προβλέπει ότι οι διανομείς ενέργειας και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας που έχουν την ευθύνη εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, τηλεθέρμανσης, τηλεψύξης και ζεστού νερού χρήσης για οικιακή κατανάλωση, υποχρεούνται να παρέχουν σε ανταγωνιστική τιμή στους τελικούς καταναλωτές ατομικούς μετρητές που απεικονίζουν την πραγματική ενεργειακή τους κατανάλωση και παρέχουν πληροφορίες για τον πραγματικό χρόνο χρήσης, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) κατά την αντικατάσταση υφιστάμενου μετρητή, εκτός αν αυτό είναι τεχνικώς αδύνατο ή δεν είναι οικονομικώς αποδοτικό σε σχέση με τις εκτιμώμενες δυνατότητες μακροπρόθεσμης εξοικονόμησης ενέργειας,

β) όταν πραγματοποιείται νέα σύνδεση σε νέο κτίριο ή σε ριζική ανακαίνιση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας.

Προβλέπεται ακόμη ότι, σε πολυκατοικίες και σε κτίρια πολλαπλών χρήσεων όπου η θέρμανση/ψύξη παρέχεται από κεντρική πηγή ή από κεντρική πηγή που εξυπηρετεί πολλαπλά κτίρια, εγκαθίστανται ατομικοί μετρητές κατανάλωσης έως την 31η Δεκεμβρίου 2016 για τη μέτρηση της κατανάλωσης για θέρμανση ή ψύξη ή για ζεστό νερό σε κάθε μονάδα, εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικώς αποδοτικό.

Σε περίπτωση που η χρήση ατομικών μετρητών δεν είναι τεχνικά εφικτή ή οικονομικώς αποδοτική, για τη μέτρηση της θερμότητας, πρέπει να χρησιμοποιούνται ατομικοί κατανεμητές κόστους θερμότητας για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας σε κάθε θερμαντικό σώμα, εκτός εάν η εγκατάσταση των εν λόγω κατανεμητών κόστους θερμότητας δεν είναι οικονομικώς αποδοτική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να αναζητούνται εναλλακτικές, οικονομικώς αποδοτικές μέθοδοι για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας.

Σημειώνεται πως η οδηγία 2012/27/ΕΕ έχει ως στόχο την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης με τη θέσπιση ενός κοινού πλαισίου βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας στα κράτη – μέλη της ΕΕ. Με το σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ, καθορίζονται στην εθνική ενεργειακή πολιτική και αγορά στόχοι, κανόνες, μέτρα και ειδικές δράσεις για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, ώστε να αξιοποιηθεί το ανεκμετάλλευτο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας.

Συγκεκριμένα, με το σχέδιο νόμου θεσπίζεται εθνικός ενδεικτικός στόχος ενεργειακής απόδοσης, καθορίζονται μέτρα για την επίτευξη του στόχου, τα οποία συγκροτούν το Εθνικό Σχέδιο Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης (ΕΣΔΕΑ).

Το Δημόσιο και οι φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα καλούνται να διαδραματίσουν υποδειγματικό ρόλο στη λήψη των απαιτούμενων μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης και εξοικονόμησης ενέργειας και για το σκοπό αυτό, μεταξύ άλλων, στο σχέδιο νόμου καθορίζονται:

α)      η υποχρέωση ετήσιου ποσοστού ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων που είναι ιδιόκτητα και καταλαμβανόμενα από την κεντρική δημόσια διοίκηση,

β)      ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για τις προμήθειες του Δημοσίου,

γ)       συγκεκριμένα κίνητρα και μέτρα πολιτικής βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

Παράλληλα, με το σχέδιο νόμου προτείνονται περαιτέρω δράσεις που αφορούν:

α)      στη θέσπιση μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την κινητοποίηση επενδύσεων για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού αποθέματος της χώρας,

β)      στην υιοθέτηση συστήματος ενεργειακών ελέγχων σε επιχειρήσεις,

γ)       στον προσδιορισμό μέτρων βελτίωσης των υποδομών μετατροπής, μεταφοράς και  διανομής της ενέργειας,

δ)       στην υποχρέωση των διανομέων ενέργειας και των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας, να παρέχουν αναλυτικούς και εναρμονισμένους με την πραγματική κατανάλωση πληροφοριών και τιμολογίων προς τους τελικούς καταναλωτές σε συνδυασμό με την εγκατάσταση μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, τηλεθέρμανσης, τηλεψύξης και ζεστού νερού, σε ανταγωνιστικές τιμές,

ε)       στην περαιτέρω ανάπτυξη της αγοράς των επιχειρήσεων ενεργειακών υπηρεσιών,

στ)     στην αξιοποίηση και προτεραιότητα του δυναμικού συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης, τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης, και,

ζ)       στην ανάπτυξη προγραμμάτων και ενεργειών πληροφόρησης, κατάρτισης και προώθησης των μηχανισμών βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης σε όλους τους τελικούς καταναλωτές και την ενεργειακή αγορά.