Στην τελική ευθεία εισέρχονται δύο από τα σημαντικότερα πρότζεκτ για την μετεξέλιξη της χώρας σε διαμετακομιστικό κόμβο αερίου, ο πλωτός τερματικός σταθμός υγροποιημένου αερίου (FSRU) της Αλεξανδρούπολης και ο ελληνο-βουλγαρικός αγωγός IGB, έργα που προγραμματίζεται να ολοκληρωθούν το 2020, όταν θα είναι έτοιμος να λειτουργήσει και ο μεγάλος διασυνδετήριος αγωγός Transadriatic Pipeline, ΤΑΡ.
Αρκετές εταιρίες έχουν ήδη εκφράσει το μεγάλο “ναι” για να συμμετάσχουν στην κοινοπραξία για το (FSRU) της Αλεξανδρούπολης, ενώ τον Ιανουάριο του 2018 η κοινοπραξία που προωθεί τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό, η ICGB αναμένεται να δημοσιοποιήσει το tender documentation για το έργο.
‘Εγκυρες πηγές ανέφεραν ότι ήδη είναι έτοιμα τα τεύχη των δύο διαγωνισμών για την πρόσληψη τόσο του εργολάβου που θα κατασκευάσει τον αγωγό όσο και για την προμήθεια των σωλήνων. Η κοινοπραξία ICGB, στην οποία μετέχουν κατά 50% το βουλγαρικό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο Bulgarian Energy Holding και κατά 50% η ΔΕΠΑ με την ιταλική Edison (με μερίδιο 25% η κάθε μία) έχει ήδη ανακοινώσει ότι στόχος της είναι να προχωρήσει άμεσα η πρόσληψη του EPC Contractor για να ξεκινήσει η κατασκευή του έργου στα μέσα του 2018.
Ο ελληνο- βουλγαρικός αγωγός θα συνδεθεί με τον αγωγό ΤΑΡ, ο οποίος θα μεταφέρει μέσω Ελλάδος αζέρικο αέριο στην Ευρώπη και το ελληνικό σύστημα, ενώ θα μπορεί να τροφοδοτηθεί και από το FSRU της Αλεξανδρούπολης.
Στην κοινοπραξία που προωθεί το τερματικό υγροποιημένου αερίου συμμετέχουν η Gastrade του ομίλου Κοπελούζου, η Gaslog του Πήτερ Λιβανού, η ΔΕΠΑ, ενώ σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της βουλγαρικής ΒΕΗ και της αμερικανικής Tellurian.
Πρόσφατα εξάλλου στο Λονδίνο η εκπρόσωπος της αμερικανικής εταιρίας Melina Josserand, μιλώντας σε εκδήλωση της Ελληνικής Δεξαμενής Σκέψης για την Ενεργειακή Οικονομία (ΗΑΕΕ) επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον της Tellurian να συμμετάσχει στο FSRU της Αλεξανδρούπολης.
Ας σημειωθεί ότι η Tellurian είναι η εταιρία εξαγωγής σχιστολιθικού αερίου που δημιούργησε ο Charif Souki, όταν αποχώρησε από τη Cheniere, στην οποία ήταν κορυφαίο στέλεχος και συνιδρυτής. Η Cheniere είναι η πρώτη εταιρία που εξήγαγε αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο και μάλιστα, επί ηγεσίας Souki, είχε επιδείξει ενδιαφέρον συμμετοχής στο πρότζεκτ της Αλεξανδρούπολης.
Σήμερα η Tellurian, μέσω της θυγατρικής της Driftwood LNG, κατασκευάζει εξαγωγικό τέρμιναλ υγροποιημένου αερίου στη δυτική όχθη του ποταμού Calcasieu της Λουιζιάνα, το οποίο μόλις ολοκληρωθεί θα έχει δυνατότητα εξαγωγής περί του 27,6 εκατομμύρια τόνους LNG ετησίως. Παράλληλα κατασκευάζει αγωγό για την εξυπηρέτηση του νέου σταθμού.
Το πενταμελές - όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή- μετοχικό σχήμα της κονοπραξίας του FSRU της Αλεξανδρούπολης θα μοιραστεί ίσα μερίδα από 20% ο κάθε όμιλος, δεν αποκλείεται όμως τελικά στο σχήμα να συμμετάσχει και άλλος παίκτης, καθώς εκδηλώνεται ενδιαφέρον και από άλλες εταιρίες, μεταξύ των οποίων και από ευρωπαίο Διαχειριστή αγωγών αερίου, όπως ανέφεραν καλά πληροφορημένες πηγές.
Το τερματικό της Αλεξανδρούπολης έχει ενταχθεί στα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος της Ε.Ε. (PCI).
Τόσο το FSRU όσο και ο αγωγός IGB έχουν την πολιτική στήριξη των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της πολιτικής για τη μείωση της εξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο και το άνοιγμα νέων διόδων μεταφοράς αερίου από εναλλακτικές πηγές. Τα δύο πρότζεκτ και ιδιαίτερα ο ΙGΒ συνδυάζονται και με το σχέδιο της κατασκευής του λεγόμενου “Κάθετου Διαδρόμου”, δηλαδή της διασύνδεσης των εθνικών αγωγών της Ελλάδος, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και εν δυνάμει της Ουγγαρίας, της Αυστρίας και άλλων χωρών.
Εξάλλου, για τον IGB έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον χρηματοδότησης από οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ενώ μπορεί να προσελκύσει κεφάλαια από το Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Επενδυτικό Ταμείο (EFSI).
Ο IGB θα έχει μήκος 180 χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα περισσότερα στη Βουλγαρία και δυνατότητα μεταφοράς 4,3 δισ. κμ αερίου ετησίως με προοπτική αναβάθμισης. Το κόστος του εκτιμάται στα 220 εκατ. ευρώ.
