Μετά την περιπέτεια για τη δημόσια προσφορά για τις υπόλοιπες μετοχές των ΕΛΠΕ, νέες “γκρίνιες” μεταξύ των υποψηφίων επενδυτών αλλά και καθυστερήσεις φέρνει τώρα, το σχήμα που προωθεί το υπουργείο Πειρβάλλοντος - Ενέργειας για την επαύξηση της άμεσης συμμετοχής του δημοσίου στο χαρτοφυλάκιο έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Γιατί μπορεί εξαρχής να ήταν γνωστό ότι η κυβέρνηση θα διατηρούσε ένα αυξημένο ποσοστό και ενισχυμένο ρόλο στου υδρογονάνθρακες, το ποσοστό αυτό όμως από μειοψηφικό γίνεται πλέον πλειοψηφικό.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το δημόσιο προωθεί ένα σχήμα στο οποίο θα έχει το 51% και τα ΕΛΠΕ το 49%, έναντι του προηγούμενου σχεδίου που προέβλεπε τον σχηματισμό μίας 100% εταιρίας holding των ΕΛΠΕ, στην οποία θα μεταφερόντουσαν όλες οι παραχωρήσεις και τα δικαιώματα έρευνας υδρογονανθράκων που έχουν τα Ελληνικά Πετρέλαια. Μτά την ολοκλήρωση της πώλησης και με διαδικασία αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου το δημόσιο θα μπορούσε να ελέγχει άμεσα και έμμεσα συνολικά ποσοστό 36,25%. Η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου θα βασιζόταν σε αποτίμηση που θα πραγματοποιούσε ανεξάρτητος αποτιμητής και η όλη διαδικασία θα έπρεπε να ολοκληρωθεί εντός έξι μηνών μετά την πώληση.
Πλέον όμως μιλάμε για ένα σχήμα 51-49% δημόσιο -ΕΛΠΕ, κάτω από το οποίο θα υπαχθεί υπό μορφή ξεχωριστών εταιριών κάθε παραχώρηση- υφιστάμενη και μελλοντική για έρευνες και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Το ποσοστό συμμετοχής της holding σε κάθε μία από τις θυγατρικές έρευνας και εκμετάλλευσης θα διαμορφώνεται ανάλογα με τη συμμετοχή των ΕΛΠΕ σε κάθε συγκεκριμένο έργο. Προς το παρόν, στο σχήμα αυτό θα μπορούσαν να ενταχθούν υπό εταιρική μορφή οι παραχωρήσεις Αρτα- Πρέβεζα, Κυπαρισσιακός, Πατραϊκός και οι δύο εταιρίες στην Κρήτη και το Ιόνιο.
Ως τώρα, τόσο η πλευρά Λάτση όσο και οι δύο υποψήφιοι επενδυτές, η Glenncore και η Vitol δείχνουν να τηρούν στάση αναμονής, περιμένοντας το τελικό σχέδιο του δημοσίου. Πάντως η υπαναχώρηση απ’ όσα αρχικώς είχαν σχεδιαστεί και συμφωνηθεί φάνηκε να δημιουργεί κάποιες δεύτερες σκέψεις και αν και ακόμα όλες οι πλευρές δείχνουν να μελετούν το σχέδιο, δεν αποκλείεται οι αλλαγές να έχουν επιπτώσεις στις τελικές προσφορές , όταν βέβαια φτάσουμε στο σημείο αυτό, γιατί αρκετές καθυστερήσεις είχε μέχρι τώρα ο διαγωνισμός.
Από το ΤΑΙΠΕΔ, που διενεργεί την όλη διαδικασία, η χρονική στιγμή κατάθεσης των δεσμευτικών προσφορών δεν έχει οριοθετηθεί με ακρίβεια, κάποιοι έλεγαν ως τα μέσα ως τα μέσα Δεκεμβρίου αλλά τώρα συζητείται και ο Ιανουάριος, με αρκετούς να λένε ότι αν ο διαγωνισμός περάσει στο 2019, τότε μπορεί και να μην καταλήξει.
Η πρωτοβουλία του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την ενισχυμένη συμμετοχή του δημοσίου στην holding υδρογονανθράκων ερμηνεύεται από ορισμένους ως απόρροια της εκ των υστέρων διαπίστωσης ότι πιθανώς να υπάρχουν συνταγματικά προβλήματα, καθώς η συμφωνία μετόχων αλλά και οι όροι του διαγωνισμού μπορεί και να μην διασφαλίζουν όλα όσα προβλέπουν το Σύνταγμα και οι νόμοι για τον έλεγχο του ορυκτού πλούτου υπεδάφους. Στο πλαίσιο αυτό το δημόσιο επιχειρεί να διορθώσει αστοχίες της προκήρυξης, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στο μέλλον Σήμερα τα ΕΛΠΕ έχουν δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε πέντε περιοχές : Πατραϊκός (EΛΠΕ 50% ως operator και Edison 50%), Οικόπεδο 2 Ιόνιο (Total 50% operator, EΛΠΕ 25% και Edison 25%), Άρτα – Πρέβεζα (ΕΛΠΕ 100%) και ΒΔ Πελοπόννησος (100%). Επιπλέον είναι σε τελικό στάδιο οι συμβάσεις για το Οικόπεδο 1 στο Ιόνιο και έχουν μονογραφηθεί οι συμφωνίες για το οικόπεδο 10 με την Repsol και τις περιοχές Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης μέσω κοινοπραξίας με την Total και την ExxonMobil.
Ο διαγωνισμός αφορά στην πώληση του “τουλάχιστον 50,1%” των μετοχών των ΕΛΠΕ, ένα πακέτο που διαμορφώθηκε με την από κοινού εκχώρηση μεριδίων προς τον σκοπό αυτό από τους δύο βασικούς μετόχους, τον όμιλο Λάτση και το δημόσιο, οι οποίοι συνεχίζουν να διατηρούν μειοψηφικά μερίδια της τάξης του 15% ο καθένας και μετά την πώληση.
