«Σοβαρό πλήγμα για την εθνική οικονομία, η πλήρης εγκατάλειψη της κλωστοϋφαντουργίας, από την πολιτεία», τόνισε ο Πρόεδρος των Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών, Ελευθέριος Κούρταλης, στην Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου τους στις 14 Μαΐου, κατά την οποία εξέφρασε την απογοήτευση και την ανησυχία του, τόσο για την πορεία του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας, όσο και για τις γενικότερες εξελίξεις της εθνικής οικονομίας, επισημαίνοντας ότι την τελευταία τετραετία:
-H αναπτυξιακή λογική θυσιάστηκε στο βωμό της επίτευξης ενός πρωτογενούς πλεονάσματος που διεύρυνε την φτώχεια και τα “λουκέτα” ακόμη και βιώσιμων, ανταγωνιστικών, επιχειρήσεων,
-Oι προωθούμενες, καθ' υπόδειξη της τρόικας και του Ο.Ο.Σ.Α., μεταρρυθμίσεις, εκ των οποίων ελάχιστες έχουν πραγματοποιηθεί, εν τέλει δεν έφεραν αποτέλεσμα στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας
-H γενικευμένη αυστηρή λιτότητα, συρρίκνωσε την εθνική παραγωγή και κατέστησε δυσχερέστερη την αποπληρωμή των κρατικών χρεών, διαιωνίζοντας την εξάρτηση.
-Το εθνικό εισόδημα της χώρας, κατά την περίοδο 2009-2014, συρρικνώθηκε, κατά 25% περίπου, γεγονός πρωτοφανές, παγκοσμίως, για περίοδο ειρήνης, η τάση δε αυτή, δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανατραπεί, όσο θα διαιωνίζεται η πολιτική λιτότητας.
Παρά τους επίσημους πανηγυρισμούς, σημείωσε ο κ.Κούρταλης, η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας φαίνεται ζοφερή, με την κλωστοϋφαντουργία, τον άλλοτε κρατερό πυλώνα της ελληνικής βιομηχανίας να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και να οδεύει ολοταχώς προς την πλήρη κατάρρευση, με την Πολιτεία να τηρεί εκκωφαντική σιωπή. Ενδεικτικό στοιχείο της καθίζησης του κλάδου είναι το γεγονός ότι κατά τα τελευταία 8 χρόνια η κλωστοϋφαντουργία έχασε το 77,7% της παραγωγικής της δυναμικότητας, ενώ τα είδη ένδυσης το 67,8%.
Επίσης οι εξαγωγές υφαντικών νημάτων, έτοιμων υφασμάτων και συναφών ειδών παρουσίασαν κάμψη της τάξης του 0,7% και περιορίστηκαν στα 364,5 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 366,9 εκατομμυρίων ευρώ του 2012, ενώ, οι συνολικές εξαγωγές της χώρας μας, κατά το 2013, παρουσίασαν κάμψη κατά 1%. Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 1980 η Ελλάδα διέθετε σε λειτουργία 1,5 εκατ. αδράχτια, ενώ σήμερα λειτουργούν μόνο 150.000, περίπου.
Απευθυνόμενος στην Κυβέρνηση, ο κ. Κούρταλης ζήτησε την άμεση παρέμβασή της για την λήψη συγκεκριμένων μέτρων που θα καταστήσουν εφικτή την αναδιοργάνωση του κλάδου και την επιστροφή του σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Ειδικότερη έμφαση έδωσε:
-Στην ανάγκη οργάνωσης μιας αποτελεσματικής άμυνας για την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων των διεθνών αγορών, σε εθνικό αλλά και κοινοτικό επίπεδο. Η παγκοσμιοποίηση των αγορών συνδέθηκε με την αποβιομηχάνιση της χώρας μας και συνοδεύτηκε με καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές ανατροπές, επ’ ωφελεία άλλων χωρών.
-Στην επίλυση του προβλήματος της επαρκούς χρηματοδότησης του κλάδου, με ανταγωνιστικούς, σε διεθνές επίπεδο, όρους.
-Στην αισθητή και γενική μείωση του ενεργειακού κόστους και την εφαρμογή του μειωμένου τιμολογίου της ΔΕΗ για τους βιομηχανικούς καταναλωτές υψηλής τάσης και για τις κλωστοϋφαντουργίες με ετήσια κατανάλωση άνω των 13 εκατ. kwh
-Στη μείωση των φορολογιών επιβαρύνσεων των συνεπών φορολογουμένων, με παράλληλη πάταξη της φοροδιαφυγής
-Στην επανεργοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και Κρατικών Προμηθειών και ιδιαιτέρως αυτών που αφορούν προμήθειες κλωστ/κών προϊόντων των Ενόπλων Δυνάμεων.
-Στην ανάγκη προστασίας, αναβάθμισης και γενικότερης προβολής της άριστης ποιότητας του ελληνικού βάμβακος, που αποτελεί βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα του κλάδου.
Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του ο κ. Κούρταλης υπογράμμισε ότι η κλωστοϋφαντουργία μπορεί να αναγεννηθεί εφόσον η πολιτική ηγεσία του τόπου, απαλλαγμένη από εκλογικές σκοπιμότητες, προχωρήσει στις αναγκαίες ανατροπές στον τομέα της οικονομικής πολιτικής, δίνοντας προτεραιότητα, στην ανάπτυξη και την άνετη χρηματοδότηση νέων καινοτόμων και εξωστρεφών επενδυτικών πρωτοβουλιών, και κατά κύριο λόγο στην ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής, όπως είναι ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας, όπου σήμερα τεράστιες σύγχρονες παραγωγικές μονάδες του αργούν ή λειτουργούν μερικώς. «Ο κλάδος μας, ο Πρόεδρος του ΣΕΒΚ, κατέληξε, διαθέτει ικανότατους νέους επιχειρηματίες, με ρεαλιστικά αναπτυξιακά οράματα, έτοιμους να ρισκάρουν, με πίστη στις δυνατότητες της κλωστοϋφαντουργίας, με γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος και των νέων παραγωγικών δεδομένων, με πάθος για δημιουργία και προσφορά, και η Πολιτεία οφείλει να ενισχύσει με έργα και όχι με λόγια αυτή την προσπάθεια αναβίωσης του Κλάδου».