Την αύξηση του WACC για τα επαγγελματικά φωτοβολταϊκά, από το 5% που προβλέπει η ΡΑΕ στους πίνακες που έθεσε σε διαβούλευση, στο 9%, 8% και 7% ανάλογα με το μέγεθος της μονάδας, με τον υψηλότερο συντελεστή στα πάρκα ισχύος έως 1 MW και τον χαμηλότερο στις μεγάλες εγκαταστάσεις, ισχύος άνω των 10 ΜW ζητεί ο ΣΠΕΦ, ο Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά.

Πρόκειται για μία από τις βασικές θέσεις που διατυπώνει ο Σύνδεσμος στη διαβούλευση της ΡΑΕ για το Cost of New Entry (CONE- κόστος νέας εισόδου), υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι το μέσο κεφαλαιουχικό κόστος των 400.000 ευρώ/MW για τα φωτοβολταϊκά που αναφέρει ο πίνακας διαβούλευσης της Αρχής είναι εξαιρετικά χαμηλό και δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος που έχουν οι διάφορες κατηγορίες εγκαταστάσεων

Στο πλαίσιο αυτό ζητεί να αναγνωριστεί διαφορετικό κόστος ανά κατηγορία φωτοβολταϊκών πάρκων, ανάλογα με το μέγεθος της ισχύος τους.

Αναλυτικότερα, στο κείμενο που κατέθεσε ο  ΣΠΕΦ στη διαβούλευση τονίζει τα εξής :

• Το Capital cost των 400 k€/MW που αναφέρει ο πίνακας της διαβούλευσης γενικώς και οριζόντια για τα επαγγελματικά Φ/Β πάρκα, είναι εξωπραγματικά χαμηλό αν όχι απολύτως εσφαλμένο για τα ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα
• Εν προκειμένω ανά υποκατηγορία τα τυπικά κόστη αφορούν ως εξής:

Α. Για  τα μικρότερα επαγγελματικά Φ/Β της κατηγορίας ισχύς έως 1 MW, το κόστος για ένα τυπικό πάρκο των 400 kW με πλήρεις προδιαγραφές (που αποτελούν σε αριθμό τον κύριο όγκο έργων), σταθερών βάσεων, το κόστος κατασκευής (αδειοδότηση, μελέτη, Φ/Β μέρος, καλώδια-γειώσεις, περίφραξη, σύστημα ασφαλείας, κάμερες, αλεξικέραυνο, χωματουργικά-διαμορφώσεις, οικοδομικά, εργασία, κλπ) με το «κλειδί στο χέρι» προ ΦΠΑ φθάνει τις 250. 000 ευρώ, ενώ αν προστεθούν και οι Όροι Σύνδεσης του ΔΕΔΔΗΕ συνήθους εύρους από 50.000 έως 90.000 ευρώ, τότε το ανηγμένο κεφαλαιακό του κόστος κατά μέσο όρο φθάνει σε περίπου 800 χιλ €/MW.

Β. Στην ενδιάμεση κατηγορία (1-10 MW) το ανηγμένο κεφαλαιακό κόστος για Φ/Β με σταθερές βάσεις κυμαίνεται πέριξ των 600 χιλ. €/MW.

Γ. Στην κατηγορία άνω των 10MW το ανηγμένο κεφαλαιακό κόστος κυμαίνεται γύρω στα  500 χχιλ €/MW. με βάση την πληροφόρηση του ΣΠΕΦ από όσα γράφονται για τις δημοπρατήσεις μεγάλων Φ/Β πάρκων της ΔΕΗ σε Μεγαλόπολη και Πτολεμαίδα

-  Σε ότι αφορά τον οικονομικό κύκλο ζωής (economic life time) των 22 ετών που αναφέρει ο πίνακας της ΡΑΕ  ο ΣΠΕΦ θεωρεί ότι πρέπει να αναθεωρηθεί  στα 20 χρόνια, με δεδομένο αφενός ότι οι συμβάσεις με ΔΑΠΕΕΠ εκτείνονται στα 20 χρόνια και αφετέρου πως για τα μικρότερα έργα η λειτουργία πέραν της 20ετίας με ή χωρίς repowering, αλλά εκτός συμβάσεων ΔΑΠΕΕΠ, ενδέχεται να μην είναι συμφέρουσα στο Target Model,  οπότε τα πάρκα να αποξηλωθούν.

- Tο WACC των επαγγελματικών Φ/Β αδιακρίτως μεγέθους λαμβάνεται στον πίνακα μόλις στο 5% δηλαδή μικρότερο από των μεγάλων επενδύσεων μονάδων φυσικού αερίου αλλά και των υπολοίπων στον ίδιο πίνακα στο 7%. Ο ΣΠΕΦ υπενθυμίζει πως η Αρχή έχει δώσει  WACC στο ~7% ή και ακόμη υψηλότερο σε μονοπωλιακές ρυθμιζόμενες δραστηριότητες διαχειριστών δικτύων ρεύματος και αερίου (ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΔΑ κλπ), που το μακροπρόθεσμο ρίσκο επιβίωσης τους

είναι σαφέστατα μικρότερο έως και μηδενικό, σε σύγκριση με τις ιδιωτικές επαγγελματικές  Φ/Β μονάδες.

Στο πλαίσιο αυτό προτείνει την αναθεώρηση του  WACC των επαγγελματικών φωτοβολταϊκών και τη διαμόρφωσή του χωριστά ανά υποκατηγορία. Για τις Φ/Β μονάδες εγκατεστημένης ισχύος έως 1 MW προτείνει 9%, για τις μονάδες από 1-10MW προτείνει 8% και για τις άνω των 10 MW στο 7%.

“Η ραγδαία εξέλιξη της ανανεώσιμης τεχνολογίας, το country risk διαχρονικά της Ελλάδας, η δομική αρχιτεκτονική αστάθεια των οικονομικών του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ που ιδίως αφορά τα Φ/Β πάρκα των μη καθετοποιημένων ιδιωτών επενδυτών που δεν έχουν την δυνατότητα να τον εγκαταλείψουν και να στραφούν σε ενδοομιλικά PPAs,  η εισαγωγή γενικώς του μοντέλου των PPAs για τα νέα έργα με τρίτες εταιρείες-καταναλωτές και της επισφάλειας που αυτό εισάγει πέραν του βραχύτερου χρονικού ορίζοντα τους, καθώς και τα υψηλά κόστη και αβεβαιότητες που εισήγαγε το Target Model και η Αγορά Εξισορρόπησης, θέτουν συνεχείς και σημαντικές προκλήσεις οικονομικών απωλειών για τους ιδιώτες επενδυτές, παράγοντες που εν τέλει αυξάνουν σημαντικά το εύλογο κόστος χρήματος (WACC)” καταλήγει ο ΣΠΕΦ