Φαίνεται ότι κάθε μέρα που περνά ο τόπος αυτός γίνεται όλο και πιο αφιλόξενος για παραγωγικούς ομίλους που θέλουν να αναπτυχθούν με αποτέλεσμα αρκετές εισηγμένες και μη εταιρείες να βλέπουν πολύ σοβαρά πλέον και χωρίς «ενοχές» την αλλαγή έδρας μέχρι το τέλος του χρόνου.

Βασικοί λόγοι που διαμορφώνουν το αφιλόξενο περιβάλλον είναι η αύξηση του φορολογικού συντελεστή στο 29%, οι αλλαγές στους επιμέρους συντελεστές ΦΠΑ και η καθολική προκαταβολή του φόρου σε περιβάλλον έντονης ύφεση.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι λίγες εκείνες οι εταιρείες που έχουν ήδη έτοιμες εναλλακτικές προτάσεις για αλλαγή έδρας εάν επιδεινωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα, είτε λόγω νέας εκλογικής αναμέτρησης είτε εκ νέου εμπλοκής στο οικονομικό και φορολογικό τοπίο. Στην περίπτωση των εισηγμένων εταιρειών μια τέτοια κίνηση πρέπει να περάσει από την ΕΚ και το Χρηματιστήριο.

Με την τραπεζική χρηματοδότηση να έχει στερέψει, τις εκδόσεις εταιρικών ομολόγων να έχουν καταστεί αδύνατες και οι ξένοι πιστωτικοί όμιλοι ζητούσαν επιπλέον εγγυήσεις για χρηματοδοτήσεις ελληνικών επιχειρήσεων. Το μεσοσταθμικό επιτόκιο δανεισμού για τις μεγάλες ελληνικές εισηγμένες ξεπερνά το 9%, το οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί λόγω της ύφεσης.

Περιπτώσεις όπως της Viohalco, της Coca-Cola AG, της S&B και άλλων εταιρειών, που άλλαξαν έδρα κατά την τελευταία διετία, δείχνουν ότι αυτές οι εταιρείες πέραν των όσων αρνητικών σχολίων δέχθηκαν στην εσωτερική αγορά, σήμερα εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι μπορεί να χρηματοδοτηθούν με επιτόκια της τάξης του 3%-4% από Βέλγιο και Ελβετία.

Ωστόσο, το κόστος μετεγκατάστασης των επιχειρήσεων στη Δυτική Ευρώπη ανέρχεται σε περίπου 10% επί του συνολικού ετήσιου τζίρου μίας εισηγμένης επιχείρησης, ενώ στην Κεντρική Ευρώπη (Τσεχία, Σλοβακία) μειώνεται σημαντικά. Αντίθετα πιο φθηνές και με παροχή σημαντικών εξυπηρετήσεων θεωρούνται κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Κύπρος, η Βουλγαρία, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Σερβία, η Ρουμανία και το Μαυροβούνιο. Επίσης, κράτη της Κεντρικής Ευρώπης θεωρούνται ως διαμετακομιστικοί κόμβοι είτε προς τη Βόρεια Ευρώπη είτε προς τη Ρωσία.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες το  ενδεχόμενο αλλαγής έδρας έχουν εξετάσει μεταξύ άλλον ο όμιλος Μυτιληναίου, ΤΙΤΑΝ, Frigoglass, jumbo,Folli - Follie.

Στην ίδια κατηγορία μεγάλες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στη χώρα καταρτίζουν σχέδια για την αντιμετώπιση της κατάστασης, ενώ βρίσκονται σε διαρκείς συζητήσεις και επαφές με τα στελέχη των εν Ελλάδι θυγατρικών τους, ζητώντας εκτενή αναφορά της κατάστασης αλλά και λεπτομερή ανάλυση των κινδύνων. 

Εταιρείες που έχουν παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα μας, μελετούν το ενδεχόμενο μεταφοράς της έδρας τους σε χώρες όπως η Κύπρος ή η Βουλγαρία αλλά και κλείσιμο των δραστηριοτήτων τους στην Ελλάδα, υποβαθμίζοντας την παρουσία τους από βιομηχανίες σε απλές εμπορικές αντιπροσωπείες.

Όλα θα εξαρτηθούν από την πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά τους τελευταίους μήνες του 2015 και τους πρώτους του 2016, ενώ αν επαληθευτούν οι δυσοίωνες προβλέψεις τότε πολύ σύντομα στην αγορά θα υπάρξουν "τρανταχτά" λουκέτα.

Στη χώρα μας πάντως τα τελευταία χρόνια έκαναν την εμφάνιση τους δεκάδες πολυεθνικές εταιρείες με μεγάλα σχέδια για μακρόχρονη πορεία στην ελληνική αγορά.  Προχώρησαν σε επενδύσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ ενώ μετά από λίγο αναγκάστηκαν σε πολύ ποιο ήπιες οικονομικές συνθήκες να εγκαταλείψουν τα φιλόδοξα σχέδιά τους. 

Μια τέτοια ήταν η περίπτωση της γερμανικής Aldi, η οποία έχοντας δαπανήσει 1 δισ. ευρώ για τους σκοπούς της επέκτασής της, έφυγε τελικά ενώ είχε προηγηθεί η γαλλική Fnac που μετά  από πέντε χρόνια παρουσίας δεν πέτυχε τους στόχους της, και το 2009  είχε συσσωρεύσει ζημιές  που υπερέβαιναν τα 20 εκατ. ευρώ. 

Στην ίδια κατηγορία η Village Roadshowπου πούλησε τη δραστηριότητα στην Ελλάδα στον όμιλο Κοντομηνά, η  Αffichage Holding, η Ηenderson που χάλασε τη συμφωνία με την Ελλάκτωρ για την αγορά του εμπορικού πάρκου Smart Park, αξίας 70 εκατ. ευρώ. Επίσης η  Cushman & Wakefield, η Makro που μεταβίβασε τις δραστηριότητες της στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης, η Plus που τα 33 καταστήματά της εξαγοράστηκαν από την Αλφα Βήτα Βασιλόπουλος και άλλαξαν επωνυμία και βέβαια η  Praktiker που τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε η γερμανική μητρική οδήγησαν στην πώληση των υποκαταστημάτων της γνωστής αλυσίδας και στην Ελλάδα.