Καθοριστικό έτος θεωρείται το 2023 όσον αφορά το φιλόδοξο στόχο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σε ποσοστό 80% το 2030, από τη Γερμανία –όπως, άλλωστε και για αρκετές χώρες της ΕΕ.

Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο ήταν κάποτε πρωτοπόρος στην ανάπτυξη των πράσινων τεχνολογιών. Μια επιβράδυνση στα μέσα της δεκαετίας του 2010 μετά την αρχική «έκρηξη» είχε ως αποτέλεσμα το λεγόμενο Energiewende να χάσει μέρος της λάμψης του. Η νέα κυβέρνηση στο Βερολίνο, που εξελέγη το 2021, υποσχέθηκε αλλαγή. Μέχρι το 2030, η χώρα θα πρέπει να καταναλώνει 600 τεραβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, το 80% του συνόλου της, όπως συμφώνησε ο κυβερνητικός συνασπισμός. Οι νόμοι, βεβαίως, που σχεδιάστηκαν για να επιτύχουν την απαραίτητη ώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δημιουργήθηκαν υπό πίεση όλο το 2022. 

Οι γερμανοί γραφειοκράτες υπέφεραν από εξάντληση και άγχος και κλήθηκαν να βοηθήσουν οι χρηματοδοτούμενες από την κυβέρνηση ερευνητικές υπηρεσίες, με την ενεργειακή κρίση να τους τυλίγει. Τον τρέχοντα μήνα θα τεθούν σε ισχύ οι κανονισμοί και θα κριθεί αν η αλλαγή θα είναι επαρκής.

Το «μια ανεμογεννήτρια την ημέρα» πρέπει να γίνει έως και «έξι την ημέρα», εξηγούν παράγοντες του κάδου των ΑΠΕ. Για την παραγωγή της επιθυμητής ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας, η κυβέρνηση στοχεύει σε 115 Gigawatt εγκατεστημένης χερσαίας αιολικής ισχύος, 30 GW υπεράκτιας αιολικής ισχύος και 215 GW ηλιακής φωτοβολταϊκής χωρητικότητας έως το 2030.

Μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου 2022, 57 GW χερσαίας αιολικής ισχύος εγκαταστάθηκαν σε ολόκληρη τη Γερμανία, σύμφωνα με μια έκθεση παρακολούθησης από τις 27 Δεκεμβρίου. Τα φωτοβολταϊκά ανήλθαν σε 63,4 GW, ενώ η υπεράκτια αιολική ενέργεια παραμένει περίπου στα 8 GW. 

Το τεράστιο χάσμα μεταξύ πραγματικότητας και φιλοδοξίας δημιουργεί μια σημαντική πρόκληση. Απομένουν οκτώ χρόνια για να υπερδιπλασιαστεί ο άνεμος στην ξηρά, να υπερτριπλασιαστεί η ηλιακή και η τετραπλασιασμένη δυναμικότητα παραγωγής αιολικής ενέργειας υπεράκτιων.

Στο επίκεντρο των προσπαθειών της κυβέρνησης βρίσκεται η αναθεώρηση του νόμου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (EEG), καθώς και ένας νέος νόμος περί αιολικής ενέργειας στην ξηρά και ο νόμος περί αιολικής ενέργειας υπεράκτιων, που θεωρείται «η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών». Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πλέον προς το «υπέρτατο δημόσιο συμφέρον», περιορίζοντας τις αγωγές κατά της ανάπτυξής τους. 

Η αδειοδότηση, η οποία συχνά αναφέρεται ως βασικό σημείο συμφόρησης, αναμένεται επίσης να επιταχυνθεί. Θα επιτρέπονται τα «έργα του πολίτη» –η γνωστή επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επιτρέποντας στους κατοίκους να συμμετάσχουν στα κέρδη– έως και 18 MW και ηλιακά έργα ισχύος έως 6 MW. Για να βοηθήσουν την ανάπτυξή τους, μπορούν να υποβάλουν αίτηση για προκαταβολική χρηματοδότηση έως και 200.000 ευρώ και να εξαιρεθούν από τους περισσότερους διοικητικούς περιορισμούς.

Η κρατική επιδοτούμενη τιμή που προσφέρεται για την αιολική ενέργεια στην ξηρά αναμένεται επίσης να αυξηθεί κατά 25% από την 1η Ιανουαρίου, σε μια προσπάθεια να αντανακλά το υψηλότερο κόστος παραγωγής των ανεμογεννητριών και να αντισταθμίσει τη συνεχιζόμενη χαμηλή συμμετοχή σε κρατικούς διαγωνισμούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Όμως, ενώ η κυβέρνηση είναι αισιόδοξη δημοσίως, τα στοιχεία δίνουν μια διαφορετική εικόνα. Η τρέχουσα δυναμική της νέας κατασκευής απέχει πολύ από το να είναι επαρκής για να κινηθεί προς την κατεύθυνση του στόχου .  Θεωρητικά, όλα είναι έτοιμα για να επιστρέψει η Γερμανία σε τροχιά προς ένα πράσινο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2035. Ωστόσο, περνώντας σε αυτό το κρίσιμο έτος, οι ειδικοί συμφωνούν ότι η ταχύτητα της επέκτασης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ακόμη «σημαντικά πολύ χαμηλή».