Xωρίς το Green Rool, έναν μηχανισμό στήριξης των μεγάλων επιχειρηματικών καταναλωτών ενέργειας για τη σύναψη πράσινων PPA, έμεινε τελικώς η βιομηχανία, αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε το σχετικό αίτημα της ελληνικής πλευράς, μετά από περίπου ένα χρόνο διαπραγματεύσεων.
Την είδηση αποκάλυψε χθες ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος, πρόεδρος του φερώνυμου ομίλου ,σε συνέντευξή του στο CNBC : «Την Παρασκευή (6/10) ακούσαμε τα άσχημα νέα, ότι το σχέδιο Green Pool, που είναι ένας συνδυασμός απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα και υποστήριξης για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, απορρίφθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από ένα χρόνο διαπραγματεύσεων» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Καλά πληροφορημένες πηγές απέδωσαν την άρνηση της Κομισιόν να εγκρίνει το Green Pool σε τρείς βασικούς λόγους: Επειδή αφορά λίγες επιχειρήσεις και κλάδους, επειδή αμφισβητήθηκε το κατά πόσον θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποανθρακοποίηση της βιομηχανίας και επειδή θα μπορούσε εμμέσως να χαρακτηριστεί ως επιδότηση ηλεκτρικής ενέργειας που θα προέρχεται από ορυκτά καύσιμα (fossil fuel based electricity).
Aς σημειωθεί εξάλλου ότι η Κομισιόν επιδιώκει όλες οι επιδοτήσεις που δίνουν τα κράτη μέλη να εντάσσονται σε ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο επιδοτήσεων, όπως το TCF, το Προσωρινό Πλαίσιο Κρίσης (Temporary Crisis Framework) ή αν πρόκειται για πιο μόνιμες επιδοτήσεις, όπως για παράδειγμα τα CfD, να αφορούν σε καθεστώτα ενίσχυσης κοινά σε όλη την Ευρώπη.
Η ελληνική πρόταση για το Green Pool δεν σχετιζόταν με την ενεργειακή κρίση -είχε “βγεί στον αέρα” πριν ξεσπάσει η κρίση, παρότι υποβλήθηκε αργότερα στην ΕΕ- και αφορούσε τόσο στην προώθηση των πράσινων ΡΡΑ, δηλαδή των διμερών μακροχρόνιων συμβολαίων προμήθεια ρεύματος από ΑΠΕ όσο και στην άμβλυνση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας. Επιπρόσθετα το Green Pool θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από μικρότερες επιχειρήσεις, μέσω ενός Φορέα Συλλογικής Εκπροσώπησης.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι θα γίνει στη συνέχεια. Το ενεργειακό κόστος, παρότι οι τιμές του ρεύματος έχουν μειωθεί από τα υψηλά επίπεδα του 2022, παραμένει “αγκάθι” για τις επιχειρήσεις και κυρίως τις πιο ενεργοβόρες. Επιπρόσθετα οι βιομηχανίες έχουν στερηθεί- μέχρι σήμερα τουλάχιστον - την επιδότηση στους λογαριασμούς ρεύματος, ύψους ως 50 ευρώ/MWh, την οποία είχε ανακοινώσει τον Απρίλιο ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος- Ενέργειας Κώστας Σκρέκας.
Ως τώρα, οι βιομηχανίες δεν έχουν λάβει την επιδότηση αυτή, η οποία, όπως είχε αναγγελθεί θα αφορούσε αναδρομικά, από την 1/1/2023.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος- Ενέργειας, υπό τη νέα ηγεσία του κ. Θόδωρου Σκυλακάκη, έχει υποβάλει στις αρμόδιες υπηρεσίες της Κομισιόν προς έγκριση την πρόταση για την επιδότηση του κόστους ρεύματος των βιομηχανικών επιχειρήσεων ως 50 ευρώ/MWh στο πλαίσιο του μηχανισμού TCF. Ωστόσο είναι αμφίβολο αν και η πρόταση αυτή “περάσει” από το μικροσκόπιο των Βρυξελλών αλλά ακόμα και αν περάσει, αν θα μπορέσει να υλοποιηθεί, λόγω του κόστους της αλλά και των προϋποθέσεων που θέτει το ίδιο το TCF για τη χορήγηση τέτοιου τύπου επιδοτήσεων. Για παράδειγμα, ένας από τους βασικούς όρους είναι να τεκμηριώνεται η μείωση των Κερδών Προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων (EBITDA) κατά 40% σε σχέση με τα επίπεδα του 2021, ενώ αφορά μόνον σε επιχειρήσεις που είναι εκτεθειμένες στον διεθνή ανταγωνισμό και μπορούν να μετεγκατασταθούν σε τρίτες χώρες (carbon leakage)
Στο πλαίσιο αυτό έχουν αρχίσει να αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις. Μία από τις προτάσεις που έχει πέσει στο τραπέζι είναι να υιοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, το σχέδιο που εξετάζει η Γερμανία για την ενίσχυση της βιομηχανίας της. Ας σημειωθεί πάντως ότι ούτε το γερμανικό σχέδιο έχει καταστεί ακόμα επίσημο αλλά ούτε έχει εγκριθεί από τις Βρυξέλλες.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που προβλέπει σταθερή τιμή ρεύματος για τις βιομηχανίες για κάποια χρόνια με την εγγύηση του κράτους. Στην ελληνική εκδοχή του θα μπορούσε να μεταφραστεί στην εγγύηση από το ελληνικό κράτος μίας σταθερής τιμής ρεύματος από ΑΠΕ για τις βιομηχανίες, πχ στα 50 ευρώ/MWh, για κάποια χρόνια, για παράδειγμα ως το 2030. Tη διαφορά τιμής θα μπορούσε να την καταβάλλει ο ΔΑΠΕΕΠ από τα έσοδά του, όταν η τιμή που διαμορφώνεται στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού είναι υψηλότερη από τις προ συμφωνημένες τιμές αποζημίωσης των ΑΠΕ, δηλαδή όταν η τιμή αποζημίωσης των ΑΠΕ είναι για παράδειγμα 40 ευρώ και η αγοραία τιμή 80 ευρώ/MWh.
Ενα τέτοιο μέτρο θα έφερνε προβλεψιμότητα και σταθερότητα για το κόστος ρεύματος στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Το ακριβό ρεύμα και οι ακόμα υψηλές τιμές του φυσικού αερίου- οι οποίες απέχουν βέβαια από τα ρεκόρ του 2022, παραμένουν όμως διπλάσιες από τα προ κρίσης επίπεδα- έχει ήδη πλήξει την ευρωπαϊκή μεταποίηση, πράγμα που αποτυπώνεται στους μειωμένους δείκτες της ευρωπαϊκής βιομηχανικής παραγωγής και στη μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου, που προέρχεται κυρίως από την περικοπή δραστηριότητας των βιομηχανικών μονάδων.
